ORUÇ KUŞU
Oruç kuşu gecenin sonunda gelir,
Kalkın, sahur yemeğini yiyin der.
Davulcular manilerle eşlik eder.
Kalkın! Yoksa oruç kuşu gider.

Gecenin sonu, sabaha karşı.
Bir başkadır oruç kuşunun sarışı.
Yıldızlar parlak, ay solmamış.
Birçok evde sahur ışığı yanmış.

Sahur için bu vakitte kalkılır,
Saatler gece iki tık tık çalışır.
Oruç kuşu bu saatlerde yakalanır.
İmsak vaktinde uçar, havalanır.

Çok güzeldir ezan okunuşu,
Oruç kuşunun havalanıp uçuşu.
İftar vaktinde özgürdür oruç kuşu.
İnsanlarda bir başka olur huşu.

Oruç kuşu sahur vaktinde yine gelir,
Bizim yakalayacağımızı bilir.
Bu kuş uçamaz, diğerlerinin tersine.
Kulaklar aşinadır, zil ve ezan sesine.

Kaya’yım; Oruç kuşunu çok yakala.
İftara kadar bırakma ha, sakla.
Akşam ezanı ile uçar gider pır pır.
Sevinçten tüylerimiz kıpır kıpır.

Bütün çocukların kuyruğundan tuttuğu bir oruç kuşu vardır. Henüz yıldızlar parlak iken gelir penceremize konar bu kuş. Tam da davulcuların mani söyleyip, davul çaldığı saatlerdir bu saatler. Evlerin ışıkları bir bir yanar, bizler de sahura kalkarız. Sahur yemeği sadece oruç tutan Müslümanların gecenin ikisinde ya da üçünde sabaha karşı yediği bir yemektir. Sahur vaktinde, gökyüzünde yıldızlar cıvıl cıvıldır hala, Ayın ışıkları solmamıştır ama yeni gün doğmaya gebedir. Henüz sabah olmamıştır. Gecenin sonuna doğru, sabaha karşı yeriz bu yemeği.

İşte Oruç kuşu da bu vakitleri sever, bütün gün onu yakalamak çok zor, hatta imkansızdır. Bir daha görünmez uzaklaşır, uzaklara taaa iftar vaktine kadar. İftar vaktinde de ancak oruç tutanlar oruç kuşunu özgür bırakırlar, sahur vaktine kadar. Tıpkı kafesinden bırakılan bir güvercin gibi, havalanır, bizlerle beraber camiye gelir, teravih namazlarına eşlik eder, okunan dualara, hu hu larla eşlik eder. Camiden çıkınca bizlere evimize kadar eşlik eder. Sahur vaktinde kendisini yakalayacağımızı bilir, evin damına, bacasına, balkonuna… Neresi müsait ise oraya konar, davul sesini, ilahi sesini, zil sesini… beklemeye başlar.

İnanın çok zevklidir oruç kuşunu beklemek. Yeniden cıvıldaşır yıldızlar, yeniden parlar ay, davulcular yeniden dolaşır sokaklarımızda. Usulca gelip konar penceremize. Kuyruğunda yakuttan pırıltılarla yakalanmayı bekler. Çünkü oruç kuşu yakalanmak içindir diğerlerinin tersine. Şimdi hemen aklıma bildiğim diğer kuşlar geliyor. Mesela; can kuşu! içimizde bir yerde, ele avuca sığmayan, ömrümüz bitince pıııır diye uçup gidecek olan kuş. Oruç kuşuyla birbirlerini tanıdıklarını düşünüyorum. Nereden mi biliyorum bunu? Oruç tuttuğumuz zaman pek mutlu oluyor can kuşu da ondan, oradan biliyorum. Bir de gönül kuşu var, bildiğim pek çok kuşun serçenin, bülbülün, kumrunun, bülbülün yanı sıra. Üzüntülü olduğu zamanlarda kimseye yüz vermediğini, yalnızlığı sevdiğini ve bazen de kendi kendine şarkılar söylediğini biliyorum gönül kuşunun. O da pek bir haylaz bir kuş, hiçbir dala konmaz bir kuş.

Ama oruç kuşunun yeri bambaşkadır. O arkadaşımızdır. Yalnızca oruç tutan Müslümanlar bilir onun varlığını. Her yıl Ramazan ayında davulcular geçerken bekleriz, gelip evimize girmesini, bizlere selam vermesini, yakalamamızı bekler. Çünkü oruç kuşu için bu bir sevinçtir. Gökyüzüne bakıp razı olmuş bir gülümseyiştir. Oruç kuşu sahur vaktinde ışıkları yanan bütün evlerdeki çocuklara, annelere, babalara, ninelere, dedelere, duyduğumuz sevgidir. Oruç kuşu kalbimizdeki tesellidir. En çok da, taa kalbimizin derinlerinden Cennete doğru pııır diye uçma isteğimizdir. O kuş her yerde. Ramazan ayı boyunca evlerimizi şenlendirecek, bizleri sevindirecek, yakalamamızı isteyecektir. Oruç kuşunu yakalayanlara ne mutlu.

İşte bugün, bu gece sahur vaktinde evlerimize misafir olarak gelecek oruç kuşunu bekleyin, 2 hafta daha misafirimiz olacak. Sahur vaktinde sabaha karşı bu oruç kuşunu tutun, iftara kadar bırakmayın iftar vaktinde bırakın, sahurda tekrar yakalayın. Sizler de evinize kadar, pencerenize, damınıza gelen oruç kuşunu salmayın, yakalayın taa iftara kadar…

Hasan KAYA
Eğitimci-Şair Yazar