Telefonumla dolaşmayı seviyorum. Sesimin seninle konuşurken farklı sokaklarda iz bırakmasını, anılanmasını seviyorum. Nefesim oluşunu, umuduma büründüğünü ve seni taşımayı….

İstanbul’da dolaşıyorum. Yüzümde aptal bir ifade seni dinliyorum anlattıklarının yalan olduğunu bilsem de tutunuyorum kelimelerine. Uçurumum oluyorsun aynı zamanda uçurumdan düşmeme engel.

Bir manavın önünde duruyorum. Kocaman bir sepette, binlerce renkli meyveler sepetten tezgaha tezgahtan yere dökülüyor. Renkleri görmezden geliriz ya oysa birgünü değiştirmek için gerekli zincirin ilk halkası olurlar çoğu zaman.Şarkı mırıldanıyorum kendi kendime anlamayacağını düşünüp, gülümsüyorum sadece ama sen anlıyorsun ve en detayını bulup yapma hacı diyebiliyorsun ve ben bir kez daha aşık oluyorum sana.onuşmak, sözcükler, kelimeler ne kadar anlamlarını taşıyabiliyor? Sessizliği ve sessizliğin içinde hissi değil de, aklın hesapları akıyor harf harf sözlerden... Sensizken koskaca bir hafta geçirdim konuşmadan, sessiz, göz göze gelmeden geçen günler.İçimdeki ben binlerce şey söyledi ama senin sesin bastırdı yüreğimdeki sesin bana aklıma iç sesime efendi oldu.Halbuki en iyi bilen benken beni inadına sana teslim oluyorum esaret gibi ama değil.Mutluluk gibi ama değil.Şimdi sen sessiz, ben sessiz duruyoruz içimizdeki fırtınadan dışardakiler bi haber. Biz Susalım şimdi bendekini ben sendekini sen bil sadece ötesini bilmeyelim duymayalım.

Bırak sessiz sedasız yüreğine dost olayım, dokunduğum yer gene kalbin olsun. Sözler çaresiz kalsın aramızda biz gene demek istediklerimizi gözlerimizden bilelim. Gülümseyebilelim gene eskisi gibi ama ayrılığın esareti bakidir boynumuzda bilesin. Yüzüne dokunmak artık haramken bana bilirim ki çok zor ama biz aslında hiç birşey söylememişken daha, anın içinde kalbimizi gıdıklayan, içimizin komik bulduğu birşeye sözsüz beraberce gülelim kahkahalarla gözlerimizden akan yaşlara gülümseme bahanesini damgalayalım. Sonra anlayalım aşk dokunmaktan öteydi.Köprülerimizin ne denli olduğunu nasıl güçlü olduğunu anımsayalım bilelim ve içimizden seninim diyelim.Ve bil nerede olursam olayım gözlerim gözlerinde sabittir.Bugün orada da cumartesimi diyelim bir sonra ki hafta sende beni benim kadar özledin mi