Gönlünün sevdiğini seversen ne sevdiğini nede sevildiğini anlayamazsın seni seven gönle gir ki sevdiğini sevildiğini anlayasın?Ama nedense gönül hep ulaşılmaz dağlara bağlanır hep ulaşılmaz’ın peşinden koşar durur,yanar yanar tutuşur,sen aradığında Aşk seni bulmaz hiç olmadık bir yerde hiç olmadık bir zamanda karşına çıkar ellerin titrer dilin tutulur konuşamazsın kendini yer durursun oldu mu şimdi niye daha önce çıkmadın neden şimdi diye dizlerine vurursun evet gerçek aşk dediğin duygu karşında hatta yanı başında ama ulaşamıyorsun,kahredersin şansına kaderine dizlerini dövmeye başlar yüreğin yanar fakat çok geç ya seni ihtiyarlığında ya seni evlendikten sonra,yada çocuklarını elinden tutup yürüdüğün dönüşü olmayan bir yola girerken yakalamıştır,hayflanır için cız eder bir şey söyleyemez dilin tutulmuştur,işte yıllarca aşk zannettin duyguların hepsinin birer yalan onların sadece bir heves hoşlanmadan başka bir şey olmadığını o zaman anlamışsındır,gerçek aşklar bir efsane gibi dillerden dillere Ferhat’la,şirinler,keremler Aslıl’ar yanmışlar yanmışlar fakat kavuşamamışlardır,Aşk dedik ya cehennem kazanında yanma ,doğru yanarsın yanarsın kavuşamazsın,siz hiç gönlüyle bir arada olanı gördünüz mü göremezsiniz,dillerin söylediklerine değil yaşantılara bakın,herkes yaşadığını söylüyor,ama yaşayanı görmedim.Allah kimseyi aşık etmesin dayanması zor?