SİZ BİZİM YALNIZLAŞTIRDIKLARIMIZDAN MISINIZ ? YOKSA YALNIZLAŞTIRAMADIKLARIMIZDAN MISINIZ ?

Siz hangisisiniz ? Hangi soru size hitap ediyor . Yalnız olanlardan mısınız yoksa , yalnızlaşmaya yüz tutmuşlardan mı?
Bence tüm sorun "kendi"miziz. Kendi kendimizi yalnızlaştırıyoruz. Burnumuzun ucundaki mutluluğu göremiyoruz.
O kadar görüz ki .. Etrafa karşı kapalıyız . Alıcılarım sadece ilgi alanlarıma çalışıyor , diğer etrafımızda olup biteni farketmiyoruz bile.
Halbu ki o kadar da zor değil mutluluğun peşine takılmak . Yalnız bir kendi egomuzu tatmin etmek uğruna mutluluğu şöyle bir elimizin tersiyle itip duruyoruz .
O gözümüzün içine baka baka ben burdayım dese de biz görmeden geliyoruz . Artık insanlar herşeyi maddiyata dökmüşler.
Çalışıyorlar , hem de deli gibi . Ama niçin çalıştıklarını bilmiyorlar . Hepsi para için çalışıyorlar . Düşündükleri tek şey lanet olası bir maddiyat belası .
O kadar kaptırmışlar ki kendilerini .. Neden bu işi yapıyorum , ya da bu işi yaparken mutluluk duyuyor muyum ? Neden ? Neden ? Neden ?
Kendilerini bu soruları hiç soramıyorlar . Çünkü tek düşündükleri şey "maddiyat." Daha çok para , daha çok araba , daha çok ev ... Bu liste git gide uzar durur.
Peki , hiç durup düşündünüz mü ? Ben neden mutluluğn peşinden gitmiyorum . Ya da neden bu kadar kör’üm. Çevremdeki güzellikleri göremiyorum.
Halbu ki mutluluk bize nefesimiz kadar yakında . Bir çocuğun masum gülüşünde arayabiliriz mutluluğu . Ya da dünyaya gözlerini yeni açmış bir bebeğin sesindeki titreyişte bulabiliriz .
Ama biz o kadar kör’üz ki . Kendimizden başka hiç bir şeyi göremiyoruz . Böylece gittikçe yabancılaşıyoruz ve yalnızlaşıyoruz.
Zamanla herşeyimizi kaybediyoruz . Benliğimizi , kişiliğimizi , işimizi , ailemizi , arkadaşlarımızı , evimizi ,arabamızı.. Herşeyimi..
Sonra dönüp ardımıza bakıyoruz ve.. Herşey "bumm" yerler bir olmuş . Elimizde hiç bir şey kalmamış ve biz bir çölün ortasında dımdızlak kalmış bir halde bekliyoruz.
Elimizdekilerin kıymetini bilmedikten sonra , mutluluğu hep uzakta aradıktan sonra maddiyatın ne önemi var ki .
Bizi mutlu mu ediyor. Belki evet. Ama bu geçici bir süre için geçerli peki ya sonrası ..
Yalnızlaşmayı mı tercih ederdiniz yoksa mutluluğun peşinden gitmeyi mi ?
Size bir soru . Cevabı çok net .

"Siz bizim yalnızlaştırdıklarımızdan mısınız ? Yoksa yalnızlaştıramadıklarımızdan mısınız ? "
Siz , siz olun , önünüze çıkan fırsatları değerlendirin ve maddiyata fazla önem vermeyin . Yoksa günün birinde bir hiç olup yalnızlaşmaya mahkum olursunuz .
Ve son söz : Mutluluğun Peşinden Git . Onu Uzakta Arama . O Görebileceğin Yerde. Hemen yanı başında..
Ve şimdi gidin ve sevdiğiniz birine bir kaç güzel söz söyleyin . Ya da komşunuzun kedisine süt verin . Emin olun kendinizi daha iyi hissedeceksiniz.
Size "Mutluluk Yolunda" iyi şanslar :)