15 Temmuz 2013 Pazartesi saat: seni aylar geçiyor.
Biliyor musun, klişe sözleri sevmiyorum ama şu an söyleyeceğim sözü ifade edebilecek başka bir kelime bulamadım. "Semi kimse benim gibi sevemez"

Dikkat edersen "kadar" demedim "gibi" dedim.
Herkes gibi; benim de şahsıma münhasır hasletlerim var. Biliyorum ki ben özelim, tıpkı senin gibi, onun gibi ve diğerleri gibi. Sırf bu özelliklerime sebep benim gibi dedim. Ben tekim, benden başka bir ben daha yok, olmayacak da. O yüzden kıymetimi iyi bil demiyorum, beni yanlış anlama.

Bir gün karışına birisi çıkar ve, o da senin bana davrandığın gibi, sana davranırsa eğer, işte o zaman gerçekten üzülürüm.

Neden mi?

Hiç kimse; bir insanın canını, çok sevdiği, insan kadar yakamaz. Seversin, sevmesini beklersin, o seni, senin onu sevdiğin kadar, sevmediği gibi, senin sevgini de anlamaz, morarırsın.
Tabi o senin rengini görmez.
Değer verirsin, ilgi alaka gösterirsin, özel davranırsın ama, bu davranışlarını kale bile almaz. Umursamaz, burun kıvırır, senin gücüne gider, fakat o bunu bilmez. Günlerce hatta gecelerce ve saatler boyunca tek bir kelime söylemesini, ya da yazmasını beklersin, bazen aylarca görünmez gözüne, sen meraktan deliye dönersin. Ama soramazsın, asla buna yetkin ve hakkın yoktur.
Susarsın.
Onu tamamen kaybetmektense, sana ayırdığı sınırlı zamanla yetinir, yine de haline şükredersin.
“Elhamdülillah”
Çok gecen uykusuzdur. Öyle anlar olur ki, buram buram hasreti tüter, burnunda, gizli gizli ağlar, ona “seni çok özledim” diyemezsin.
Neden? Diye bir soru ile karşılaşma ihtimalin yüksektir. Anlamaz çünkü ya da illaki sevmese de, sevildiğinden emin olmak istercesine, sorgular seni, çaktırmadan.
Sen iki arada bir derede kalırsın. Seviyorum desen suç olur, sussan dilin yanar. Gözlerini kaçırsan, isyana teşvik sayılır.

İlk zamanlar canın yansa da, zamanla alışırsın, onu onsuz yaşamaya ve bilirsin ki, ne söyleyeceklerin, ne de tavırların, hiç bir şeyi değiştirmeye yetmez.

Vazgeçersin.

Ona, söylemek isteyip de söyleyemediğin, her cümleyi susarsın. Kangren olur boğazında yuttuğun her kelime. Bir bakışına kurban etsen de ömrünü, ondan kaçarsın bazı anlar.
Görüp de dokunamamak, sesini duyup da, hayal kırıklığı yaşamaktan, her defasında korkarsın.
Kendine telkinde bulunursun

"ben istedim seni sevmeyi, senin hatan değil"

Yüreğin benim için çarpmasa da, beklediğin ben olmasam da, gideceğin yerlere, üzerine basacağın, yol olurum.. diyebilecek kadar, hem de.

Bu gün; artık her şeyden vaz geçmiş bir dil ile, diyorum ki, vazgeçemediğim tek şey ‘seni sevmek’.

Kimse seni benim gibi sevemez. İçime doğru kıvrılan, her yolda, bir adım daha uzaklaşsam da hayattan.. elimde kalan tek ve son şeye “onuruma” sahip çıkarak, hayal kurmaktan dahi vaz geçiyorum.

Anlasan da anlamasan da..



Dilruba Emine Genç 15 Temmuz 2013 Pazartesi /00:59