Hemen söyleyelim:

Hakarete yeltenmeden, samimiyetle, karşıdaki insana da söz hakkı bırakarak tartışmak faydalıdır.

Yumuşak bir üslupla tartışmak faydalıdır.

Açık, anlaşılır, sade, etkileyici bir şekilde tartışmak faydalıdır.

Tartıştığımız kişiyi ya da kişileri değil tartışılan konuyu tartışmak faydalıdır.

Tartıştığımız kişi ya da kişilerin kişiliklerini incitmeden, meseleyi çözme esasına dayanan, sorunların hallolmasına katkıda bulunan tartışmalar, sonu dostlukla biten tartışmalar güzel ve faydalıdır.

Tartış tartış sonu yok.

Tartışmasan tadı yok.

O zaman mesele dengeli bir tartışmada.

Dengeli yani aşırılıklardan kurtulmuş, problem çözüldükten, dert anlaşıldıktan ve sonuca ulaşıldıktan sonra işi daha dallandırıp budaklandırmayan tartışmalar her zaman faydalıdır.
Tabi ki bu demek değildir ki herkes herkes ile her daim tartışsın.
En iyisi her şeyi zamanında, her işi tadında ve vaktinde, usulüne uy
gun bir şekilde, dağıtmadan, incitmeden, kişiliğe dokunmadan, sorunları çözecek bir şekilde, sorunlar çözüldükten sonra da daha üstelemeden sonlandırmak.

Böyle gerçekleşirse tartışmaların sonu dostlukla biter.

Böyle gerçekleşirse tartışmadan herkes faydalanır.

Bir kere daha diyorum:

Tartışma faydalıdır.

Tartışma erbabınca ve usulünce yapıldığında faydalıdır.

Şahsiyetleri yıpratmadan gerçekleştirilirse faydalıdır.

Yumuşak bir üslupla, sakin ve kendimize hâkim bir şekilde gerçekleştirilirse faydalıdır.

Körükçülerin tuzağına düşmeden aklıselimle gerçekleştirirse faydalıdır.


Fikri HAKLI