Uykuma düşkünüm, bilirsin. Hatta uyudum mu uyanamam. Sen aklıma geldiğinde gözümü açamayacak kadar uykulu ben , gözlerinden yaşlar akıtacak kadar duygusal kız. Hep diyorum ya değiştirdin beni. Çünkü aşk insanı değiştirir. Neredesin , hangi cehennemdesin ? Yokluğumda ; benim kurduğum hayalleri hangi kıza yaşatacaksın , kimden mesaj bekleyeceksin, kimle sabahlayacaksın? O gecelerde aklına gelmeyeceğim değil mi? Ben bu gece de kağıtları harcıyorum. Sözcükleri kirletip, gözyaşlarımla yıkıyorum. Şu zamana kadar sana hiç sitem ettim mi ? Kızdım mı hiç? Yakındım mı sensizliğe...
Bir umut gelirsin diye hep bekledim. Ama hiç gelmedin.
Gelmedin ya sen... Gidiyorum bu sefer. Arkama bakmadan, hayallerimi almadan, gözyaşlarımı unutmadan sadece gidiyorum. Kağıt kalem bile almıyorum. Acele... Gidiyorum daha güneş doğmadan, ay kaybolmadan. Daha dudaklarına dokunmadan, kokunu içime çekmeden, yüzüne bile bakamadan. Gidiyorum, haberin olmadan... Daha sen uyanmadan, kaybolacağım karanlıkta.
Gidiyorum, ayakkabılarımı bile bağlamadan. Son kez kapını çalmadan, sonunu düşünmeden. Senin olmadan seni tatmadan gidiyorum...
Vazgeçmemek için gidiyorum belkide. Sen mutlu ol diye...
Daha fazla sevilmek zoruna gitmesin diye gidiyorum. Gidiyorum işte kimse olmadan, yok olmadan...
Gidiyorum sadece. Rahat ol diye, huzuru bul diye. Gözyaşlarım olarak sonsuza karış diye gidiyorum. Bir daha gelmemek üzere gidiyorum...
Vazgeçiyorum işte. Ben kaybettim. Maziye müebbet hapsettim seni artık...