Küçücük zeytin gözlü,
Oynamayı severdi.
Hiçbir oyununu tamamlayamadı,
Ülkesi Filistin’ di…

Gökyüzünde uçaklar,
Ve martılar vardı.
Saklambaç oynuyorlardı.
Kendi gibi küçük arkadaşıyla.

Saklanma sırası arkadaşındaydı.
Saklanamazdı.
Yerde öyle yatıyordu.
Hala uçaklar ölüm saçıyordu.

Arkadaşını bırakamazdı.
Eğildi yerden bir taş aldı.
Atacaktı ki lanet olası kanadına,
Ve yere düşen bombanın
Gürültüsü tozu dumanıyla,
O da kalkamadı,
Yerden bir daha…

Henüz on üç yaşındaydı.
Kendi topraklarında oynayamadı.
Delikanlı olmadan,
Bir yaşam daha kaydı.

Kaç çocuk,
Kaç çocuk daha.
Düşecek kana susamış toprağa…

Toprakta ne toprakmış.
O kadar kan aktı da,
Yarıkları kapanmamış.

Umutluyum kara gözlüm,
Bir gün barış olacak.
Gözün arkada kalmasın,
Senin düştüğün yerden
Özgürlük fışkıracak…

CEMAL EROĞLU