0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
627
Okunma
Gönlümden kalemime akan cümlelerin hepsinin içi boş,sözcükler anlamsız harflerden ibaret sadece. Asıl gerçek olan duygularım, hissettiklerim yazdıklarım değil. Yazdıklarım sadece şekillerle sınırlandırılmış duygularmı yansıtmayan çizgiler. Hangi cümle, sözcük, harf yaşadıklarımı hissettiklerimi analatabilir ki beyaz bir sayfaya. O sayfaya yazık değil mi böyle bir yükü taşıyabilir mi? Her sayfa üstüne çizilmiş harflerin açtığı yaralara dayanmaya çalışır. Bizim kalbimiz gibi.. Kalbimizde yaşadıklarımızın ağırlığıyla ezilir.Yazmak sadece bir araçtır ağırlığı afifletmeye. Asıl olan kalbimizdeki yazılardır. Ebediyen var olacak olan..
