Düşünmeyen, düşünemeyen, düşündürtmeyen, düşünmeye karşı olan, düşünmeyi seven, düşünmekten kaçınan, düşünmekten korkan insanlar vardır.

Deli, deli numarası yapamaz, ama normal insan numarası yapabilir.

Beni dahi bile yapsa, başkalarının fikirleriyle başka biri oluyorsam; kendi fikirlerimle cahil bir ben olarak kalmayı tercih ederim.

”O, beni baştan çıkardı.” Diyorsun. Hayır, sen baştan çıktın.

Küçücük adamlar büyük büyük laflar ederken, büyük adamlar küçücük ama etkili laflar söylerler.

Bunlar ne oldu da bir araya geldiler, sorusunun cevabını mı arıyorsun? Sıradan kişiler, beyinsizler, aptallar, sığ olanlar kendilerine benzeyenleri bir mıknatıs gibi çekerler.

Toplumsal yaşam, bireyselliğe ve özgürlüğe sınırlı bir oranda müsamaha gösterir.

Yol yolcuyu umursamıyor diye, yolcu da yolu umursamazlık edemez.

Paranın gücünü inkar edenler parasız kaldıklarında hatalarının farkına varırlar; ama paraya tapanlar ömürlerinin sonuna kadar tapınmaya devam ederler.

Hakikati arama, hakikatin peşinden koşma; çünkü ona ulaşmak için sadece elini uzatman yeterlidir.

Açıkgöz olmakla övünüyorsun, ama senden daha fazla açıkgöz olanlar da vardır.

Haksızlık yapan haksızlığa uğradığında bunu fark ediyorsa, adalete sığınma hakkını da kaybetmiş demektir.

Hep “Sabır, sabır!” Diyorlar. Sabırla bekliyorum, sabrın faydasını.

Yıkık, dökük bir evden sapasağlam güzel bir insan çıkarken gördüğümde, aklıma süslü püslü villadan çıkarken gördüğüm kişiliği bitmiş bir insan geliyor nedense…

Hayallerimi yitirdiğim gün cenaze namazımı kılabilirsiniz.

Zaman iyiliği de kötülüğü de getirebilir. Ama farklı hızlarda! Kötülüğü ışık hızında getirirken, iyiliği bir kaplumbağanın sırtına bindirdiğini duydum!

Korkma! Dilini tutarsan, aklın da tutulmaz.

Sen bakıyorsun ama görmüyorsun, diyor. Doğru söylüyor. Çünkü gözümün önünde hep o dururken başka şeyleri nasıl görebilirim?

Hayat senin için gelişigüzel salladığın fırçayla çizdiğin bir resim mi? Öyle ise bu resme yani hayatına biçtiğin değer çok fazla değil mi?

Gece nöbetleri tuttum senin için, oysa sen beklediğimden habersizdin.

Sen varken yanımda gecenin siyahı bile gözüme beyaz görünüyor.

Sözü kısa olmayanların dilleri uzundur. Bunlara da “geveze” denir.

Benim için sen bir denklemsin çözemediğim, senin için ise ben tembel bir öğrenci öğretemediğin.

İnsanoğlu, dünyanın beyaz sayfalarını karalayan şımarık küçük bir çocuk gibidir. Sadece karalamayı bilir; silmeyi ve güzel şeyler yazmayı değil.

Cahillerin lisanını anlayabilmek için bir tercümana ihtiyaç vardır.

Karikatür, güldürürken düşündüren birkaç çizgidir. Bu birkaç çizgi ezeni, sömüreni, haksızlık yapanı, ülkeyi kötü idare eden iktidarı, vurguncuyu, zorbayı korkudan tir tir titretme gücüne sahiptir.

Yolun eğri de olsa mutlaka bir yere varır.



Sevgili okur, geçen sene yayımlanan Oruç Baba’dan Aforizmalar’ın ikinci kitap hazırlığını yapıyorum. Her zaman olduğu gibi şimdi de değerli öneri ve görüşlerinizi almak üzere bu çalışmayı da internet ortamında sizlerle paylaşmak istiyorum. Katkı sağlayacak yorum ve eleştirileriniz için şimdiden teşekkürler... (ÖFH)