Gönlümdeki en mükemmele,
Zaman dur durak bilmeden, dönüp de arkasına;geride neler bıraktım demeden akıp gidiyor. Sanki artık kum taneleri sona varmak istiyormuş gibi. . .
Yıldızlar bir kenara burada şehrin ışıklarına bakmak şu anlayamadığım dünyayı oldukça masum gösteriyor gözlere. En kötüsü de bunaltan sıcaklar yerine artık kabullenilemez hasretler bezdiriyor insanı!
İnanın şu üç aylık sürede hastane odaların da bile hep aklımdaydınız. Bazen kendimle baş başa kalıyordum ancak o yalnızlığımı bozan biri vardı; oda SİZ. . . . !
Hani zaman, sessiz sedasız ama bir o kadarda acımasız bir şekilde akıyor demiştim ya! İşte bakın; daha düne kadar gözlerinize bakmaya çekiniyor daha düne kadar yanınızdayken dünyalar benim oluyordu. Peki ya şimdi. . . ?
Bir yanımda yaşanması gereken koca bir hayat diğer yanımda sona ermesi için beklediğim bir özlem. Ama bunlar bir yana bana hayatın tüm zorluğunu ve acımasızlığını unutturan yine SİZ!
Şu anda düşünüyorum da duygularımı bu kadar yazmam bile mucize aslında. Çünkü inanın duygularımı ben bile kelimelerle açığa vurmakta zorlanıyorum artık. Şundan çok emin olun; kalbimde yeriniz bambaşka. . .
ve şunu da hiçbir zaman unutmayın;
koca dünyada bir kızın küçük dünyasını fethettiğinizi
ve
o kızın küçük dünyasına hayat verdiğinizi. . . !

Öğretmenime,
Sevda ARSLAN