çok uykum var..
arpie yine çok yorgun..fakat çok da mutlu..heyecan da var bi yandan..
annemlere çay servisi yapmaya gidiyorum..
geleceğim..


farkındayım çok beklettim..
sevgili aysu, çayların termodinmaiğini hatırlayamayacak kadar dalgınım şuan..
okuldayım yetmezmiş gibi..
çağların labından az önce çıktım, içimde dayanılmaz bi sızı..

bugün bahçemizdeki erik ağacının dalları arasından sana baktım, bi ömür sonra ayıldığımda, kuşlar başıma tünemişti, ne kadar da kotarmaya çalıştıysam da kafamı metabolik atıklarından, buharlarını yüzüme vurdular..
bi de
sahiden
-neyim var..?

evet bi neyim olduğu doğru,
lanet olsun sıradan insanlar gibi alelade bi espri yaptım..oysa önemli insanlar esprilerini asistanları önderliğinde piyasaya sürerler..
ne yapmalıyım..
STKlar madem çağrıda bulundular,
ben de(dahi anlamına gelen de, da ayrı yazılır..!) mi bi adım geri gitmeliyim..
bunun bi adım öncesi, tam olarak neresi..
herşeye rağmen, erik ağacımızın altından hülyalı gözlerini kaçamak süzmek heyecan verici..
beyaz çiçeklerini saçlarıma taksın bulutlar..
doğuştan getirdiğim bi takım anormal özelliklerim olduğu doğru..
örneğin bu sabah 127 ile karşıya geçerken (bizim buralarda şehirler boğazlarla ikiye ayrılır..), okuduğum köşeyazılarından sonra derin bi üzüntüye kapıldım, yazık ki olayın vehametini pek çok yaşdaşım farkedememiş durumda..
iyi de,
hayat da erik ağacının seni gösteren dalları arasında bitmiyor ki..
şimdi aşağı inip tek şekerli bi çay alıp geleceğim..sonra da kafamda erik ağacının dalları arasından seyrettiğim sevgilinin silüeti ile dünyama süzüleceğim..


tek şekerli bi çay ve incirli biskrem..
bugünlük beni görecek kadar para bulabildim dün akşam, ders çıkışı beyazıta gidip petruccumi sattım..ne de cefakar bi yaşantım var..bazen daha çok, daha çok kendimle olmak istiyorum, kendimi başkalarından kıskanıyor bile olablirim..

aslında böylesi boş oturmak istemiyorum çoğu zaman, aktivist ruhum atakta fakat mayısın geçmesini beklemeliyim..
malum brucelloz affetmez, ve baharın en güzel demlerini hastane odasında geçirmek istemiyorum tekrar..
yoksa koşup birilerine bize napmaya çalıştıklarını sorasım var, rayların, affınıza sığınarak, içine edip ardından bu tren niçin devrildi diye sormak çok da akıl karı olmasa gerek..ve bindiğimiz trenin devrilmesi öyle yakın ki..
hade darbe yasalarını da getirelim tam olsun..sonra bizi meydanlarda coplarsınız rüştlerinizi ispatlamak için..
biri beni kapatsın, yoksa iddianamemi rektörümün bilgisayarına bizzat ben atacağım..

bu yazı kendini üç vakte kadar imha edecektir..
duyanlar duymayanlara duyursun..

yüreğine sağlık yamur
afiyet olsun..