Biz aynı dili konuşamadık sanırım.
geçen gün bi yazı okudum can harammışız biz.dua ederken Rahman hayırlısı ne zamansa dAha doğrusu Rabbim senin rızan ne zamansa o zaman olsun dedİm Rahman bize helaliyle mi nasip edecek acaba?
defterimi çok özledim evet ben yazmıştım ve harfi harfine tüm cümlelerini,sayfalarını sıraya dizmiştim ve ezberlemiştim ama çok özledim.şimdi o sende ya dünyalar benim aslında benim sana söyleyemediğim her şey içinde ve okuduktan sonra ikimiz aynı her şeyi paylaşmış olacağız.
sevgin emanet geldi bana ben o emaneti gözümden sakınmaya çalıştım benim emanetim sende gözün gibi bak Can.
sen hayatıma sonradan girenim yada aşka ilk bakışım aşkıma ilk direnişimsin.ve bu yüzdendir ki ben seninle yaptığım hiçbirşeye pişman olamadım.
sesin bilinmedik bir huzur, kalbime aniden giren bir ritim ve sen o pamuk teninle gül’dün bana.sen sadece bana gülümserken gerçeksin bende ve ben sadece sana gülümseyebilen bir bebektim o pamuk teninde.
aynı dili konuşuyoruz aslında ama farklı iklimler seçtik ben baharın sonunu yaşardım sen başını ve bu yüzden yaklaşmak ayrı bir sorundu bize uzaklaşmak ızdırap.

ben sadece senin yolundaki dikenlere basabilirdim sen tüm yolların.
ve ben sadece sana aşık olabilirdim sen sadece sevebilirdin.