VATANPERVERLİK

Peyami Safa aşkı tanımlarken şöyle der: “Aşk, sevgilinin bütün kusurlarını görür ve sever.” Aslında o, bu sözüyle bir vatandaşın ülkesini nasıl sevmesi gerektiğini açıklamıştır. Muhakkak ki “ Ben de bu ülkenin bir evladıyım.” Diyen herkes ülkesini böyle sevmeli ve bu masum sevgiyle çalışmalıdır.

Ülkesinin iyiliğini gönülden isteyen herkesin duası aynıdır: “Zaferi bana verme Allah’ım, davama ver. Ben bu zaferi hak edecek adam mıyım? “ Hiçbir kardeşi acı çekmesin diye cehennemde yanmayı dileyen Allah dostununki gibi gönülden söylenen bu dileğin her soluğunda gerçek bir vatanperverlik vardır ve aslında gerçek vatanperverlik budur.

Vatandaş, hareketin sonunda hiçbir menfaat, fayda ya da mutluluk elde etmeyeceğinin farkında olmalıdır. Hareketin sonunda elde olan tek şey huzurdur: davanın yükseldiği omuzlardan birinin de ona ait olmasının verdiği huzur. Harekete geçecek olan bunu mutlaka bilmeli ve bu fedakârlıkla çalışmalıdır.

Bunları başarmak isteyen ise okumalıdır. Öncelikle okumalı ve daha sonra ömrünü “dava”ya adamalıdır… Mademki ömrümüz kısa ve mademki fayda hiçbir fayda vermiyor.