0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
612
Okunma
Ey!Ruhsarında mutluluğun anahtarını bulduğum,çeşm-i giryanıyla gamın bendesi olduğum.
Aşkın beni alıp götürdü cihandan koydu Cehennem’in derinliklerine yalnızım,etrafımda kuru bir şuleden gayri bir şey yok artık her leylim şeb-i yelda bana.Nedir bu acımasızlık?Hakkın var mı yek hüsnünle bana bunları yapmaya ?
Ey,Beni kendine divane,meftun eden!
Bu abd-ı aşk olan kölene el ver kalbi yanmış,kül olmuş.Tek emniyesi Mecnun-veş,Ferhat-veş,Kerem-veş şemsin parçası, sipihrden düşen bir seng-i gevher olarak inandığı efendisine kavuşmaktır zinhar başka bir şey düşünmez.
Didesiyle abÂd eden Peri!
Beni efsununla çaresiz , aşk esiri olmuş AklÎ gibi kılma.
