Bir ülke istiyorum ;
çocuklarım, torunlarım, sevdiklerim, sevmediklerim ve diğerleri için.

Beyinlerin esir alınmadığı, alınamayacağı, özgürlüklerin kısıtlanmadığı, kısıtlanamayacağı,

ahlâk kurallarına, yaşayış tarzlarına, dinlere, mezheplere, vicdanlara müdahale yapılamayacağı,

kimsenin yediğine, içtiğine, giydiğine, okuduğuna, seyrettiğine karışılmayacağı,

kendinden olmayanlara ayrımcılık yapılmayacağı, düşmanlık edilmeyeceği, kin güdülmeyeceği,

güç sahibi olanların, bu gücü, başkalarını, yönetimi altında olanları, aşağılamak, sömürmek, sindirmek, aciz düşürmek için kullanamayacağı,

insanların sadakaya muhtaç edilmeyip, yardımlarla değil, kaynakların eşit kullanımından yararlandırıldıkları,

şiddet kullanmanın en ağır suç sayıldığı,

insana saygının en büyük amaç olduğu,

eğitimin, sağlığın tüccarların eline bırakılmayıp, tüm insanlara sağlık ve eğitim hizmetlerinden ücretsiz yararlanmanın sağlandığı,

insanların çatışma, kaos ve savaş tehditlerinden uzak bırakıldığı,

insanca, hakça , kardeşçe, barış içinde yaşamanın ortak amaç olduğu bir ülke istiyorum.

Çok şey midir istediğim / iz ?

İmkânsız mıdır ?

Bencilliği, çıkarcılığı, sömürücülüğü, vicdansızlığı bir tarafa bırakmak imkânsızsa eğer ; evet haklısınız . Öyle bir ülke bırakamazsınız bize.

Fakat şunu unutmayın ki ;

öyle bir gençlik gördük ki, düşlerimizde.

Uyandık bizler bile bu gün !

O gençlik , öyle bir ülkeyi kuracak ve bir buket çiçek gibi armağan edecek gelecek nesillere, çocuklarımıza, torunlarımıza !

Biz inandık ! İşine gelmeyen inanmasın. Fakat birileri korksun bence. Çünkü bu, şiddete dayalı, sömürü düzeni gerçekten de sona erecek !

Fikret TEZAL