bazen;
her şeyin bir rüya olmasını dilersin
hayatın neresinde uyumaya başladığını bilmeden..dokunamadığın her şeyin uzağında kaldığını farkettiğinde dokunmak istediğin zamanların gerçek üstü ve akıl dışı olabilme ihtimali savurur atar hafızanı kapının arkasına..

ne zamanki aynada flu bir boşluk görmeye başladığında kırarsın aynaları önce
adına varlık dediğin hiç bir şey kurtaramaz düştüğün kabustan seni..
kırdığın aynalar keser ellerini..ve biçilir kelimelerin..

sonra üç dilek hakkı tanıyan beyazlar içinde bir peri arar gözlerin..
1. her şey bir rüra olsun ve uyanayım artık..
2. bu kadar büyümemiş olsun yüreğim
ve
3. hadi nerede kaldıysak orada tut ellerimi yine..

şimdi
kırdığın aynaların kesikleri acıtır en çok ellerini..bir elin korkar diğer eline dokunmaya..

öylesine kanamaya meyillidirki yaraların..
sen bile kendini bir yerde bırakıp kaçmak istersin..