adını özlem koydum diye mi böyle oldu...
özlemim...
her gün seninle başlıyor, seninle devam ediyor... seninle son buluyor öyle bir özlem ki cayır cayır alevler yanıyor içimde bir damla suya hasret... bir damla su sen... özlemek dışında hiç bir şey yok. bu kadar mı imkansız dı bu kadar mı zor du aşk...özlemim kavuşursam sana yani kavuştuğumda doya doya aşkım diyeceğim hiç bir sevgi sözcüğünü esirgemeyeceğim senden bir tane kelime bile kalmayacak senin için kullanmadığım sevgi dolu... sevgi aşk şefkat dolu dolu içimde ...senin için bütün duygularım bütün kelimelerim her şey senin için ve sana amade...
bir takıntı mıdır aşk? kim demiş öyle diyorlar...takıntıysa nasıl bir takıntı ölümden daha büyük...sorgulamaktan çok yoruldum sevgilim artık teslim oldum ben bilmiyorum rabbim biliyor herşeyden daha çok hayırlısını o biliyor...
özlemim gel artık...
çok mu uzak yollar çok mu engel var mesafeler kaderimizde mi?
bir sevdayla bu kadar doluyken insan nasıl yaşar nasıl nefes alır senden uzakta...
kelimeler öyle sınırlı ki bitanem sensizlik öyle büyük anlatılmaz...hissediyor musun bitanem seni özlediğimi hani birbirimizi hissederdik ya en çok da sen ...her halimi hissederdin hastalandığımı, üzüldüğümü, her şeyimi...hissediyor musun şimdi bitanem her şey sen her yer sen öyle doluyum ki senin dışında her şey yalan...bekliyorum... kaderin saatinin dolmasını bekliyorum...her gün her an biraz daha yaklaşıyorum...sana kavuşmaya gerisi boş olsun varsın hayat anlamsız...sıkıntılar dertler...sen varsın ya ümidim var ya bir gün kavuşmaya dair...olsun her şey olacağına varacak...varacak ve ben kavuşacağım sana inşallah...allaha inancım kadar büyük inanıyorum buna...bu dünyada olmasa da belki öbür dünyada...
özlemle...