Yaradan’ıma ne kadar şükürler etsem azdır..
Neden mi?
Az buçuk Kara Güldürü gibi olsa da..
Bu adamların topunun ne denli nüktedan! kimseler olduklarını herkes gibi ben de biliyor olsam da..
Şu Taksim Meydan Dayağı! başlayalı beri ağzımın iki yakası bir araya gelmedi desem yeridir yıllardır gülmeyen bahtıma inat!
Bakan Hüseyin Çelik pirinden icazet aldı mı bilinmez…
Lakin Meydana girdi vee..
Çapulcular! Benzetmesine yeni bir tarif daha kazandırdı:
Yeni Çeriler!
Onu bunu bilmem ama topunuzun durumu yürekler acısı anacağızım..
*
Tarihe bakacak olursak Yeni Çeri Ocağı’ nın tarifi şöyle:
İşgal edilen yerlerin, yağmalanması dinen de yeniçeriliğin getirdiği kurallar açısından da caizdi, olağan şeylerdendi.

Kendiliğinden teslim olmayan şehirler; kal’alar zor ve cebir ile alındığında 3 gün her türlü gasp ve talan, yağma serbestti. Sadece kamu binaları, kiliseler, surlar, su taşıyan her türlü yapı ve manastırlar, imaretler padişahın; dolayısıyla da devletin sayılır ve yağmaya izin verilmezdi.

Katledilmeyen, canlı ele geçirilen bütün kadın, erkek, yaşlı insanlar esir pazarına götürülür ve para karşılığı ucuz pahalı iğrençce satılırlardı.

Yeniçeriler de kısaca söylemek gerekirse OSMANLI TALAN ve YAĞMA Düzeninin çok önemli birer parçasıydılar.

Ulufe adı altında; istedikleri para, yani haraç verilmediğinde Aksaray meydanında kurdukları çadırda, kazan kaldırırlar kelle isterler ve kendilerinin yandaşlarını devletin önemli yerlerine getirerek yağma ve haraç düzeninin devamına yol, yön verirlerdi.

Pir sultan ABDAL’ın da dediği gibi DÜZEN BOZUKTU. Bozuk düzende de sağlam çark ol(a)maz(dı).

TAA SPARTAKÜSTEN BİZE MİRAS KALAN; BİR SEVDA UĞRUNADIR.
DAĞLARIN DORUKLARINDA TÜKETİLEN ZAMAN.
DAYAMIŞ OMUZUNA SİLAHI, BİLİNMEZ NE DÜŞÜNÜR,
KİMBİLİR NERESİNDE SEVDANIN,
SEVİŞİRKEN GÖZLERİ ÇOBAN YILDIZIYLA;
HENÜZ NAMLUSU SOĞUMAMIŞ,
NÖBETÇİ PARTİZAN.