Eskinin Bugune Yansıyışı


mutsuz olduğumu sanırdım eskiden yok değilmiş, bugunlermiş beni mutsuz eden. hayat kendime yaptığım nankörlüklermiş ve ben hep oynamışım. şimdi öyle değil, göremediğim değerler şimdi çarpıyor gözüme,utandırıyor beni utanıyorum kendimden!
nasıl kızıyorum, şu saatlerde içimde bedenimde bir yerde katıyıp kalmış olan kaanlıkları attım; yıkadım ellerimi.içimdeki umutla sana bakmaktayım:)
babam iki gündür bizimle değil tıpkı çocukluğumdaki gibi - işe giderdi inşaata çağırırlardı o da takımını toplayıp, sırtlayıp eşyalarını giderdi.
bir iki ay gelmezdi öylece beklerdik gelmesini. onu ne kadar özlediğimizi olamdığı günlerde değil o gelince anlardık. gelişini pek göremediğim gibi gidişini de göremezdim.gelişler geç gidişler erken olurdu hep. taşındıktan sonra kesildi o gidişler artık yakın bir yerde çalışıyordu ve her akşam evdeydi; ozamandan beri ayrı kalmadık pek
şimdi bir hastane odasında o bizsiz uyuyo’ biz onsuz.
sabah annemle gideceğiz yanına bakalım ne kadar özlemişiz birbirimizi, eski günlerdeki kadar var mı bakalım?
yarın ameliyat olacak hayırlısıyla biz kapıda bekleyeceğiz onun gözleri bizi arayacak.
ben bu fasılayı eski günlerdeki iş ayrılışı olarak görmek, düşünmek istiyorum. o günlerdeki saflığımla babama dua etmek...
babamın o günlerdeki moraliyle ,mutluluğuyla olmasını istiyorum sonra yine aynı çatı altında olmayı, rüyalarımızın birbirine karışmasını....

iyi geceler babacığımm