herkes sütten çıkma ak kaşık olabilir.. önemli olan çıktığın sütü ak bırakmaktır..

kaldı ki kendi ayıbını başka birine başka ayıplar yakıştırarak vicdanını rahatlatmaya çalışmak hiç bir gerçeği değiştirmez..
boşuna dememişler ya altın çamura düşmeyle kararmaz..

sadece yazık olur dahada..
gerçekliğine inanmadığın şeyleri birilerinin ayıbıymış gibi söze dökmek sadece ve sadece kişiyi kötü ilan edip kendi aklığını paklığını kendine ispat etmekten başka bişey değil..

hiç kimse kendi aynasında gördüğü kadar başka bir aynada göremez gerçeği..
yani demem oki
kendine iğne battığında çığlıklar atarken ve saklanacak yer ararken kendine eline kılıç kalkan alıp birilerinin kellesini vurmak birde cesedinin üzerine çıkıp tepinmek eğer rahatlatacaksa..
buyuralım hodri meydan...
amma velakin önce kellesini vuracak biri gerekli..öyle değil mi?