0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
855
Okunma
O gece bin atlı çıktı yola ;düğüne gider gibi şenlerdi.Zafere koşuyorlardı .Gece çok karanlıktı.Yollar görünmüyordu bile ,yine de aşkları onlara yolları ayan etmişti.Bu yolda ölmek onlar için en büyük zaferdi.Koştular, coştular, kanlarının son damlasına kadar savaştılar ama yüzlerindeki o gülümseme hiç gitmedi.Teker teker ölüyorlardı.Otuzbin atlıyla savaştılar ,aslanlar gibiydiler düşmanları ejderhalar gibi de olsa göğüslerini gere gere savaştılar.Her yer kan gölüydü ancak sağ kalanlar heryeri gül bahçesi görüyorlardı.Herbiri ayakta öldü.Hiç diz çökmediler.
ZAFER ONLARIN OLDU, ÖLSELER BİLE...
ÇÜNKÜ SEVDİLER, ÇÜNKÜ BAŞ KOYDULAR BU YOLA.
ONLARI MELEKLER KARŞILADI BURAKLARLA...
(Şehit olanların anısına yazılmıştır.)
25/09/2008
