Umutlarımı yokladığım bir son bahar günüydü,miadını doldurmuş solan yaprak misali
dökülüyordu bir bir yapraklar,bir sonraki bahara görüşmeye doğru vedalaşırcasına
bu hissi yaşarken benimde umutlarım kaybolmuştu onu kendimde fark ettim.
oturmuş hayallere dalmıştım ki,içimden bir ses uyarırcasına,be...hey..dost kalk ayağa diye
önce önemsememiştim hatta gülesim geliyordu bu halime ne o acaba deliliğim mi?tuttu
sonra kulak verdim içimdeki sese ayağa kalkarak sendeledim bir ara ve toparladım kendimi
yavaş yavaş sessiz ve derinden bir sağıma bir soluma baktım.
yenilmek istemiyordum duygularıma bir anlık gaflete kapılmak istemiyordum,biri beni görür de
alay konusu olmak istemiyordum.zor tutuyordum kendimi,gidip gelme arasında kalmıştım
utanır üslubumla sıkılgan bir o kadar umutsuzdum.
san ki hayatın bir anlamı yoktu benim için,yada ben öyle algılıyordum mana taşımıyor,gelecek-ten ümitsizdim bu ruh halim şu aralar hep beni ziyaret eder oluyor nedense bilmiyorum
tam ümitlerim kırılmış bitti bitiyor derken,karşıdan geçen bir güzele ilişti gözlerim
ne garip bir duygu ki saniyeler öncesi yıkılmış umutlar bir son bahar rüzgarına benzetilmiş
tamamı ile umuttan yoksun haller bir anda deyişiveriyordu.
ve yerine yeşillere bürünmüş bir ilk baharı coşkularla karşılarcasına umutlar tazeleniyor.
anlayamadım ki birden ne oluyordu bana
gökten indirilen bir melek miydi karşımda duran inanamıyordum. gözlerimi her ayırmak
istediğimde beni bağlayan bir güç vardı,ve artık esiri olmuştum
nereye yönelse,nereye dönse ben oradayım.duygularım hep ikaz ediyordu sakın..ha..sakın
kıpırdatma gözlerini kaybolur diyerek.
ok yaydan fırlamıştı bir kere gözlerimi bu güzelden ayıramıyordum ve olan olmuştu bana
doğru adımlar atıyordu ki mutluluktan dünyalar beni sığmıyordu her yaklaşımında heyecan
bende had safhadaydı.Cesaretimi topluyor,ona söyleyeceklerimi tasarlarken
onun bana seslendiğini duydum,içimden ohh..mevlam neye kadirsin demek geldi
belki karşılıksızdı bu duygular,belki onun beni fark ettiği bile yok.
ama kendim en azından şimdilik bunları düşünmeye vaktim yoktu,tüm dikkatlerimi bir
noktada odaklamak istiyordum oda onu gözden kaybetmemek.
merhaba demişti bana ve karşılığını vermiştim. ona ilk karşılıklı sözlerdi bunlar,ilk karşılamaydı ama sonu değildi günler günleri,aylar ayları kovaladı duygular karşılıklıydı
artık anladım ki karşılıksız değildi,anladım ki kaderimin alın yazgısı,gönderilen melekti
onu aşkım diye ilan ederken haksız mıydım? söyler misiniz? haksız mıyım?


SALAHATTİN TOPUZ
01-06-2013