hayrettin taylan




Şair:

-Hep çok sevmenin en güzel kentiyim.Hep, güzel kentin en özel sen plazasında diriliyor yüreğimde akanlar.Hep senli olmanın olgusuyum.Fikirler üşürken uzaklarımda.Herhangi bir fikrin maşası olma sırrından ifşa ve derin yaradan iflas etmiş senli bir zenginim.
-Benimle benlik denizinde yüzer misin yüzen güleç yüzünle…

Yavuklu:

-Sevdama müebbet kuşları yolladın.Muhabbet kuşları kadar yakındı;ama gittikçe müebbet kanatlarını serdiler.İyi niyetlerinin atlasında renklerimiz aşka renk oldu. Yağmur altında kalmış gökkuşağımız vardı.Aşka ıslanmışlığı, aşkta kalmışlığı sundu.
Her şey sır gibi esirdi içimde.Özgürdüm yapayalnızlığımla.Mutlu bir aile kızıydım. Aşk kadar büyümüş kaderimi sen tanıttın.Bir ben daha varmış.Meğer birisinin dünyasında olmamakmış hayat.
Esirliğim sana…

Yan yana bulunmamamızın zaruriyetlerine bilendim.Keskin bir yarın gibi yar kalışa kesildim.

İç sesinde duyulmuş bizli sevdalar.Söyleyemediğin sözcüklerin dili bağlanıyor içimde.

Şair:

Ey Canımda Sızının sazı olarak çalınan belirsizliğin dili.Ey, yüreğimde içsel diliyle yüz dilinin benzer konuştuğu tavırlar gülü.-Sevmek, nasıl tanımlanıyorsa, öyle seviyorum, bunu bilsen iyi olur.





Yavuklu:

Sensizliğim anesteziyle benleşti.Sana uyanmak için içsel tedavi görüyorum.Sana gelmek için kendime geçtim, kendimden geçtim.

Her şeyi görüyorum,her şeyden bir sen topluyorum.Beni tümleyen bir ömrün aynasından sana süsleniyorum.Adım kadar bir kader bağışladın.Razıyım ben bu senli kadere…



Şair:

-İçimden geçenleri taşıyor gelecek. Geleceğim ,ağzına kadar sen dolu.


Aynımın aynasında, buhurlara yazılmış yalnızlığım. Ömrümün yansık yarınısın.Yarim’den kalmış yarınların dizelerinde neşeleniyor umudum.
-Tükenmiyorum , bitmiyorum , gittikçe çoğullanıyorum sana.


Yavuklu:
- Zeki bir insansın. Yalnızlığın, düşüncelerin, hayal gücün, ilgin, algın, ufkun, eğlenceli, insani, aşk dolu, içtendir.Bir zekinin yamacında sevda amacımın filizi yeşersin istedim.
-Seni sevmek beni eğitiyor.Çok dersten çok duyguya taşınıyorum.Zekiliğin , duygusal volkanlarını da sunuyor.Bir kadının istediği fabrikasyon versiyonusun.Bensin, bendensin, benim kadar bana yakınsın şairim.

Şair:
Bazen ,hayatımı değiştiren bir sözcüksün.Bazen ömrümü yeşerten bir cümle, bazen sevdamı denize dönüştüren duruşun, bazen kendin gibi meleksi olarak bana gelişin, bende kalışın bütün alemleri özetliyor.Kadınımsın.Bir sevda kitabı ektim senli yarınların bağrında.Adının kaderi kadar harf harf ölümsüzlüğe yazıldım.


* İnsan, içsel kargaşasının içinde tükenmişliğe, doyumsuzluğa vakadır. Vakurluğu böyle başlar.Kendini beğenmişlik fişini böyle çeker, içsel intihara ya da benzer yaşamların intihalinde kalır.Benzerlerin teğetinde etiği zorlayan tekil , topal, ürkek yaşamlara teslim olur.

İnsan , önce kendine anlam vermeli.Önce kendi manalarının anaç ruhunda aydınlanmalı.Sevmek için bilmek, bilmek için de kendini bilmek gerekir.