0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
964
Okunma
Yıllar sonra karşılaştığımda bitmemiş bir yazgının belki de son karelerini yaşıyorduk. Ayışığı durgunluğundaki yüzünü görmesem imgemde hep çocuk kalacaktı. Ilık bir heyecanla ilk günün tazeliğindeki duygularımız gözlerimizden akarken, o bana ben ona bakıyordum. Saçlarımız bedenimiz nasılda değişmişti. Değişmeyen tek şey gözlerdeki hüzün, kalbimizdeki kıvılcımlardı. Bakışlar “daha önceleri neredeydin” der gibiydi. Bir çığ misali alıp gitmişti yıllar her şeyi… Başkaları girmişti dünyamıza habersiz. Yine aynı heyecan vardı ilk günkü gibi… Yine telaş, yine dolaşan kelimeler, uçuşan şiirler. Ne güzeldi sevmek, sevebilmek, her şeye rağmen seviyor olmak, yıllar sonra o heyecanı yaşamak... Hep mutlu ol emi, içimdeki güzel çocuk………….(N.S)
