Hayat gelgitlerimizin arasında kalmakla geçer. Genel geçer gerçekler vardır inandığımız ve uyduğumuz. Birde kendi gerçeklerimiz vardır çoğunu kendimizin bildiği ve yaşama geçirmeyi denediğimiz. Denemelerimizde kimi zaman umutluyuzdur, kimi zaman umutsuzluk sancılarına aldırmadan yaşama getirmeye çalışırız. Evet, bazı gerçeklerimiz olurlar ama olmama olasılıklarını da hesaba katmamız, hazırlıklı olmamız gereklidir. Çünkü olmayanlar karşısında hüsrana uğrayacağımızı düşünmek bizi asıl hüsranın içine alacak girdap gibidir. Zamanın hesaplarla olmadığını düşünenlerden misiniz bilmem ama zamanı aslında an hecesi oluşturur ve bütünler. An’lar zamanı oluşturandır ve yaşamı da. Gerçeklerimiz isteklerimiz yani biz. Olanlar olmayanlar, olabilecekler olamayacaklar ama bizim olanlar, bizi biz yapanlar ve şuan’ larımız. Şuan yaptığınızı düşünün gerçekten yapmak istedikleriniz imi yapıyorsunuz, olmak istediğiniz yerde misiniz? Doğruyla mı birliktesiniz. Mutluluğunuzu şuanınız da bulun sadece gelecekte aramayın. Şuan ki mutluluğunuzu bulup yakalayın mutluluk anlarımızda vardır.Ve ne tek kendi mutluluğumuz tam mutluluk, nede tek başkalarını mutlu etme çabamız tam mutluluktur.İkisinin doğru ölçülerle harmanlanıp kıvamında kullanılması gerekir hayatta.Zaman ANA dır ve yaşam denilen bebeğe gebe kalır,nasıl bir bebek doğması isteniyorsa ona göre BABA olunmalıdır...
Yazan: Neslihan ÇETİNKAYALI