YARIM KALMIŞ AŞKLAR MEZARLIĞI-YÜRÜYÜP GİTTİM (ANI)
2007 yılı Mayıs ayıydı. Evden kaçmış cebimde 150 lira ile Antalya’ya gelmiştim:amcamın torunu Bilal’i Buldum. Teyzesi benim geldiğimi söyleyince benim sarıklı cübbeli biri olduğumu zannetmiş. Evdeki kızlara yol vermiş. Tabi benim öyle omadığımı görünce rahatladı. Eve Yüce Mevlana Garipler Dergahı adını takmıştır zira evin anahtarı posta kutusunda duruyordu. Eve isteyen girebiliyordu.ve maalesef evde kalan neredeyse herkesin ailesi boşanmış ailelerdi. Ama bir hata yapmıştım İlaçlarımı yanıma almayı unutmuştum.
Bir gün Konyaaltı plajının üst tarafında ki yürüyüş yoluna geldim üzerimde beyaz bir gömlek beyaz bir pantolonum vardı. Pantolonumun paçasını kıvırdım. Gömleğimin kollarını kıvırdım.üzerim de hiçbirşey yoktu ne para ne kimlik hiçbir şey Ayakkabılarımı çıkardım.Beton yolda yürümeye başladım . Başımı öne eğip yürümeye başladım Etraftan çiçek kokuları. Geliyordu. Bir ara durdum kenarda oturan iki gençten sigara istedim. Bir sigara içip yoluma devam ettim. 3km yürümüşüm yolun sonuna geldim biraz dinlendikten sonra aynı yolu geri yürümeye başladım. Birden sağnak yağmur başladı. Bir Kafe’nin saçağının altına girdim. Kafe dediysem bir bira’nın 50 TL olduğu bir yerdi. İki doğulu genç vardı yanımda. Çalışmaya gelmişler.
Birden Kafe’nin sahibi yanımıza geldi. Gençler “buyurun içerde bekleyin” dedi. İki genç çekindiler girmediler. Ben içeri girdim.içerde iki kız vardı. Bira içiyorlardı. Zengin kızlar oldukları her hallerinden belliydi. Kollarında ve vücudunda dövmeler olan iki kız. “Ne içersin” diye kafe sahibi “çay” dedim. Sonra adamdan sigara istedim. Bir garson sigara verdi.
Ben yüksek sesle “bütün sigara içenler arkadaş olmalıdırlar” dedim kızlar gülmeye başladı. Kızlar sigara içmiyordu. Biri gözlerimin içine baktı. Onun gözlerinde yalnızlığı çaresizliği mutsuzluğu ezilmişliği gördüm öyle çaresizdi ki yanında o an bana verebileceği bir dal sigara için bütün servetini vermeye hazır bir kadın gördüm. Onun tanıdığı erkekler bar da tanışıp geceyi beraber geçirdikten sonra adını bile hatırlamadığı tipte erkeklerdi. Aşka susamıştı. Çayımı içtim sigaramı bitirdim ve öylece yürüyüp gittim. Onlar sigara ben alkol kullanmıyordum. Ardıma bile bakmadan.Umarsız ve bende çaresizdim. O an içine kapanıklığıma Kadınlarla iletişim kuramama hastalığıma lanet okudum. O kızın hayali tam bir ay boyunca gözlerimin önünden gitmedi. Ne olurdu o oturup iki sohbet etsek bilmiyorum