SÜRGÜNLÜĞÜM KONUŞUR

YAZAR ,sadece bir konu belirleyip yahut da bir şey hissedip onumu yazar.
işte ben bununda ötesinde bir kalemim,gecede düşündüklerimi,yalnızlıklarımı ve düşen gözyaşlarımı da yazarım açık açık meydan okurum dalgalara.
günlerdir eriyen bir hasta olmuş ruhum belki bugün boşalır satırlarda.

hiç bilmezdim bir ayrılık yaşayacağım ,bilgisayarımdan,masa üstündeki belgelerimden, resimlerimden,müziklerimden, veznemden ,masada önümde duran deniz kabukları ve kahve çekirdeklerimden ayrılacağımı bilemezdim.

sanırdım ki ben buradan emekli olurum.
ama yanıldık arkadaşım ve ben kötülüğün darbesinde vurulduk,yandık ve donduk.
hep sat ırlarda iyiliğin tadını güzelliği ve sevgiyi anlattım ama ne oldu insan kılığına girmiş
kötülükler bizi mağlup etti.
biz acımasızca sürgün olduk,başkaları için yerimizden edildik.
işe giderken yürüdüğüm yollardan ayrıyım artık,Meleğimden onunla olan tüm anılarımızdan.
acele kahvaltılarımızdan ayrıldım,dertlerimizi paylaştığıız o odadan ve neşelerimizin ve acılarımızın dolu olduğu vezneden ayrıldık.
Alışmak böyle bir şeymiş anladım, insan neye alışsa yanıyor yürek.
yüzlerine aşina olduğumuz abonelerden ayrıldık.
bak .! neler mazide kalacak gönlüm dinlee sen.
gözleri yeşil , içi yaşlı Nurgülüm,hep neyin var der ya..!bir köşelerde dertleşirsiniz çoğu zaman,ağrı kesiciler vardır hep onda birde limon.
onu ve güzel kalbini göremeyeceksin.
sesi,yüzü ve her huyu güzel Ezgin...o yok artık.
hani tüm telaşlarında, yahut da bilgisayarında yaşadığın tüm sıkıntılarında gelen sakin ve o akıllı kızda yok.
bitmedi ;
hayallerenin prensini bir türlü bulamayan asil ve güzel Hanife o da yok.
biliyorsun her geldiğinde makbuzlarını toplardı,sessizdi ama d ostdu.
gidişine isyan vardı gözlerinde.
sizi inanın çok özleyeceğim.!

ilk geldiğim zaman bilemezdim böylesine bağlanacağımı bu binaya,içindeki kişilere,bahçesine,hatta bahçedeki kedine bile,işte anı ya.. o bile canına okuyor insanın.

Ömer abi küstük sana bak kötüler kazandı biz yokuz o veznede..şimdi neırede kahve içeceğiz ve sen hatırımızı soracaksın.
inan canım acıyor,yoksun artık sen ve sözlerin.
nasılsınız kızlar derdin ya her sabah,bir problem var mı derdin.

işte o problem şimdi sizin oralarda ve biz yokuz artık.
Hülya canım seni çok özleyeceğim,bak balayı dönüşünü bile göremedik Melekle.
şimdi kiminle dertleşeceğim,haydi söyle.!
çukulata var mı yanında diye kime soracağım.
gördün değil mi..?
fazla açılmamak için fren yapıyorum içimde.
çünkü halen kızgınım çok..deli.
uykusuz geceler ve fırtınalı rüyaların içindeyim.
çünkü birileri için yerimizden tayin olduk,gönderildik çünkü torpil onlardaydı biz yenildik.
üstelik haksız şekildeydi gidişimiz.

çaycımız saygıdeğer insan Hüseyin Bey ve Mustafa Bey..sizler ve gülen yüzlerinizde bir anı,çay alırken ettiğimiz kısa kelamlar hepsi mazi olacak.
e..şimdi kim bilecek ben çayı nasıl içerim.
Tuğba şimdi bekler güzel saçlarını savurup da.!
Nilo beni ne zaman yazar,;unutmadım sadece biraz heyecan olsun diye son satırlara yazayım dedim,sizi çok özleyeceğim kızlar.
senin klasik günlük yorumların,
naber Nilüfer demen ve benim her defasında yanlış cevap vermem.
Ve Alinin de bu espiyi kaçırmaması hep bir anı olacak.
canım son günkü mertliğin hiç unutmayacağım Tuğba.
Şimdi Zekiye bana küsecek ,küsme canım benim sen bebek bekleyen bir anne hiç kızdırırmıyım seni.
senide çok özleyeceğim çok.
her yalnız olduğum öğlen aralarında hadi sende gel demen, unutmam.
ama ben yalnızlığa takılmış bir deli ve yazmaya aşık bir sevdalı.

gelemezdim yanınıza çoğu zaman.
özlenenlerde bitmez ve sürgünlüğün yarası da kapanmaz ama durmak gerekir bir yerde
uykuyu da yakaladık ya kaçmak gerekir rüyalara.
Ülker ablaya selam edin onuda özleyeceğim.
bu arada unuttuklarım olabilir af ola.
ama tüm komiserlerimiz ,tüm çalışanlar hepsi çok iyilerdi...binanın kendisi bile iyiydi.
sanki ruhum veda etti .
umarım...bu yaşam bize daha çok sürgünlük yaşatmaz gittiğimiz yerde gülen yüzler ve iyi yürekler vardır ya da pencere kenarını süsleyen çiçekler.
olmasa da anılar sokağına giderim, Tuzlada bir çay içerim dostlarımla.
unutabilirmiyim hiç orayı ,nede olsa orada aşık oldum eşime ve biz orada evlendik.
Hatice Nilüfer Dirilen


i