ACI,
Hayatta oldukça ,nefes aldıkça, dünya döndükçe olacak olan ,yaşadıgımız en büyük ve bitmeyen tek duygu .
Sevgiler gördük ,yaşadık ,tükettik ,unuttuk ,hatırladıklarımız yok mu var elbet ama acıyı ,acı olayları beynimiz hiç unutmuyor ,unutamıyoruz.
Çok insanların acılarını gördüm ,tükenişlerini, bitişlerini,kimi gençti kimi yaşlı ve hatta cocuklarda .Suçsuz günahsız üzüldüm yaşadım o anları ,etkilendim ama kendi başıma gelince içimde umutları bitirdim .
Şaşıyorum kendime sanki hiç yaşamıyacaktım ,uzmandım ,rahatça söylerdim destek olurdum akıl verirdim ta ki başıma gelinceye dek.Oysayalan dünyada oldugumu unutmuşum acı kucaklarıma düşünce hayretle apansız kalakaldım ,
yalan dünya varlıgını hatırladım, çıg düştü acılardan üstüme soluksuz kaldım ,ezildim yandım...
Artık acıya gülümsemeyi ögreniyorum,acının arkası kesilmiyor geldimi art arda arkası hiç kesilmiyor ,azrail hız kesmiyor ,felek tokadını hiç acımadan geçiriyor acı bitmiyor bitmeyecek acıya, acılara gögüs actım gülümsemeyi yaraları sarmayı ögreniyorum..
Anladım ki ne kadar isyan edersen et paralasanda kendini küssende dünyaya hayat devam ediyor acını arkası gelmekte hız kesmeden nefes almadan hemde.
Acıya gülümsüyorum artık ,açık kollarım bekliyorum ,ne gelirse allahtan hayırlısını ve sabrını bekliyorum beraberinde .
Umutsuz yaşanmıyormuş acı yakıp kavurup geçsede...
Yalan dünyada en büyük gerçek sağlık gerisi yalan ,ögrensemde
acı çigerlerime işledi , acı hayatın kendisiymiş,gülümsedim bu gün kaderime...
ĞEÇ DE OLSA ACIYA GÜLÜMSEMELİ GERÇEKLER ACI BÖYLE...