Ben bugece sanada küstüm baba…
Ayrı geçen onca yıla, içimde büyüttüğüm yalnızlığa, tek başınalığıma küstüm.. Bilirim seversin beni,, sorsam canınıda verirsin.. gözünün bebeğiyim senin..
Ellerinde tuttuğun kristal küreyim… kıyamazsın bana..istemezsin üzülmemi..

Başıma gelen her acıda seninde acıdı için..

Değil baba değil..
Benim kadar acımadı..benim kadar kopmadı canından can..benim kadar kimsesiz kalmadın sen..uzaktan seyretmedin hayatı..içine çöreklenen yalnızlıklara isim aramadın yıllarca..
Bilsen nasıl ihtiyacı var başımın omzuna..ki ben hiç yaslanmadım sana..hiç dayanmadı sırtım varlığına..
Kopan iliklerime düğümler atmadım avuçlarının sıcaklığında..
Sen saçlarıma hiç dokundunmu benim..
Bilirmisin nasıl koktuğumu..
Ağladığımda gömleğine damladımı gözyaşlarım hiç..
Bari sen baba..
Bari sen öğretseydin nasıl sevilir insan.. sevildikçe nasıl taşar yüreği..nasıl eğilir önünde dünya..
Bari sen sevseydin beni..
Ben sevgi fukarası olmasaydım böyle..
Bir yudum sevgiye dilenci etmeseydim yüreğimi..
Küstüm baba..
Sanada küstüm…