En zoru da nedir bilir misin?
Hani yanıdan geçer ya.. Elini uzatsan eline değecek...uzatıversen değecek.. Ama uzatamazsın.. Sonra o seni görmezden gelir hani.. Bir yabancı gibi geçip gider yanından.. Hayallerini ezer geçer.. Bir şey yapamazsın.. Bakakalırsın ardından.. Yüreğin paramparça... Yanarsın.. Ama yine de ona kıyamazsın.. Varlığı bile yeter sana.. Aynı havayı solumak!.. Ne büyük saadet senin için!.. Aslında değmez, bilirsin.. Bile bile seversin.. Her görüşte bitersin... Ona kıyamaz kendinden nefret edersin..’Onu bu kadar çok sevmek niye?!’ ömrün bu soruya cevap aramakla geçer.. Sen farketmezsin... Bakışlarıyla öldürür seni.. O güzel gözlerde sana duyduğu nefreti izlersin.. Belki de cesaret edemezsin..
İncinirsin...
Gülersin...
Sözde boşverirsin..
Unutmak istersin..
Ama ne yaparsan yap..
Yine de ondan vazgeçemezsin...