Büyük şair/yazar olmak mı istiyorsunuz? Kolayı var!

Önce şiir ve yazılarınızın çok okunmasını sağlarsınız. Bu nasıl mı olacak? Her vesileyle sitelere yoğun ziyaretlerde bulunarak sayfaları ve sütunları kolaçan edeceksiniz. Olabildiğince çok sayıda şiir ve yazıya bir iki satırla da olsa yorum yazacaksınız.

Yorumlarınızın şiir ve yazıların özüne ilişkin olup olmaması hiç önemli değil! Yeter ki teşekkür ve tebrik babında bir şeyler karalayıverin, iş olsun bitsin! Basmakalıp sözcük ve söylemler de yorumda geçerli olmalı!

—İşte bu!
—Tebrikler!
—Teşekkürler!
—Sağ olun, var olun!
—Güzel bir şiir/yazı...
—Paylaşımınız için teşekkürler!
—Yüreğinize sağlık!
—Ömrünüz uzun olsun!
—Yüreğiniz dert görmesin!
—Kaleminiz daim olsun!
—Allah, razı olsun!
,... ve benzeri klişe ya da basmakalıp ifadelerin bilimsellikle ne alâkası var, Allah aşkına!

Sırf yorum yapmış olmak adına ‘sözde’ yorumlarla ne kendimizi, ne de yorum yaptığımızı sandığımız şiiri/yazıyı yüceltmiş oluruz...

“Üslûbu beyan aynıyla insandır!”-Y.K.Beyatlı
O hâlde söylemlerimiz, kendi kültür düzeyimiz ve ahlâkî potansiyelimiz hakkında bir fikir edinilmesini de sağlamış olmaz mı? İster istemez kendimizi ortaya koymuş olmuyor muyuz?

Bir husus daha:
Şiirden veya yazıdan, işgüzarlıkla, bazı alıntılar yaparak pek görkemli (!) yorumumuza baz oluşturduğumuz düşüncesiyle--daha doğrusu akıllı geçinerek--kurnazca davranmışlığın verdiği tuhaf bir hava ile, kim bilir, nasıl kasılıyoruzdur...

Bilimsel, edebî ve teknik özellikleri, güzellik ve yanlışlarıyla, terennüm edebilecek bilgi birikimimiz ve ille de medenî cesaretimiz yok ise, bu noktada pek fazla söz söylemeye de, hiç mi hiç, gerek yoktur... İlle kendimizi yoruma zorlamamalıyız!

Kısaca yorumumuz az-öz olsun, ister övgü ister yergi sunsun, muhakkak yürekleri ısıtıcı ve dimağları ışıtıcı olmalı. “Öyle yorumlar vardır ki nice şiirleri ve yazıları geride bırakır...”, sizce bir anlam ifade etmiyor mu?

‘Dostlar alış verişte görsünler!’ kabilinden ortaya sürülen ‘kıytırık’ şiirler/yazılar görüntü kirliliği yaratmıyor mu? Üstelik o tarzda sözde yorumlarla lâf ebeliği yaparak lâf salatası ikram etmiş olmuyor muyuz? Zamanımız ve enerjimiz o denli kıymetsiz midir?

Adabına ve raconuna uygun yorumlar yapamıyor isek, türedi (!) şair ve yazarlarla aynı kulvarda koşuyor olmanın hiçbir kıymetiharbiyesi yoktur. Bu, böyle biline!

Bir de kopya yorumlar ara sıra arzı endam etmekte; aynı yorumu en az 5–10 şiire/yazıya kopyalamak gibi... Bu nasıl bir ruh hâlidir, varın siz takdir buyurun...

Önemli bir diğer husus ise; çok yorum aldıkça sanki başı göğe ermiş (değmiş) gibi yapılan yoruma teşekkür etmeye bile yanaşmayanların sayısının giderek artmakta olduğunu üzülerek gözlemlemekte olmamdır. Çok yazık!

Büyük şair/yazar olabilmek için önce kalemini/klavyeni güçlü kılmalısın. Tuttuğun/yaptığın işi ‘yaşam biçimi’ olarak benimseyip ciddiye almalısın. Kullandığın dilin özgün kuram ve yazım kurallarına mutlaka uymalısın.

Uyarı ve anımsatmalarım size bir anlam ifade etmiyorsa ve amacınız sadece duygu ve düşünceleri paylaşmak ise, buna da saygı duymaktan başka yapılabilecek bir şey olmasa gerek!

Salt doğruları dile getirmeye çalışırken, özgün bilgi birikimim ve deneyimlerimin ışığında, siz değerli dostlarımla biraz yârenlik etmek istedim. Sürçülisan ettiysem, affola!

Daha nice güzel, özlü, güçlü, görkemli, yürek ısıtan, dimağ ışıtan, keyif veren, edebi ve edepli paylaşımlarda buluşabilmek dileğiyle ve umuduyla…

Hoş ve esen kalınız…

05.05.2013