Dizlerinde derman kalmamisti, üzerine cöktü. Sonra kendine dogru cekerek sımsıkı sarildi. Duvara sirtini dayadi. Soguktu. Nedense cok yorgun hissediyordu. Yorulmustu. Ellerinde dayanilmaz bir sizi vardi. Kizarmislardi, kaniyordu. Yaklastirinca kirilmis tirnaklarini gördü. Kaniyordu. Sanki bogazi bagirmaktan yirtilmak üzereydi. Aciyordu. Basini boynu üstünde tasiyamiyordu, agriyordu. Disleri kirilmis gibiydi, sizliyordu. Kalp atislarini sayamiyordu. Bütün bunlarin sebebini düsünüyordu. Bulamiyordu. Sicak bir el hissetti, omzundaydi. Eli siddetle geri itti, hircindi. Sinirliydi, üzgündü, birsey yapamiyordu. Artik sebebini anliyordu. Yanagindan süzülen damlalara dokundu. Farkinda degildi, agliyordu...                                                           
(ylnz-edebiyatci)