Önsöz
İstanbul’un tanınmış gece kluplerinden birindeyim.Yanımdaki
kız “rüya’’ tabir edilir... Müzik son ses öyle ki kolonların
bas vurgusundan şarkının sözlerini anlayamıyorum.Yanında
ona yakışır bir delikanlı ama delikanlının sarhoşluğunu ve kızın
delikanlıya söylediklerini daha sonra anlatacağım. Nedeni
şudur ki harflere biraz daha yol gösterip hayata budalaca bakan
insanoğlunu çimdiklemek. Kadınları azıcık boğazlamak. Donma
tehlikesi geçiren ruhları uyutmamak.
Kişi duygularını kullanamıyorsa kullanırlar. Bu da yemeyenin
malını yerler gibi basit bir anlatımda en rahat şekilde ifade
edilir.
Sen ki Allah’ın yarattığı en büyük mucizesin. Sen ki insansın;
muhakeme yetini başkalarının inisiyatifine verdiğin an, artık
suçlu sensin, karşındaki değil!
Söylemek istiyorum artık ben de seni seviyorum..Ve söylemek
istiyorum yıllardır; “öyle bir öpmüştün ki beni kalbimin
en ince teli titredi” Ama bu enerjiyi yarın bulamayabilirsin şimdi
ara ve söyle. Tıpkı bardaki “rüya kız”ın yakışıklı delikanlıya
söyledikleri gibi..
Belki adam öldürmüşsün daha önce bilerek ya da bilmeyerek.
Katilsin yani toplumda; belki satılık bedenin isteyerek ama
istemeyerek fahişesin ama toplumda. Ya ruhun? Bak halbuki o
sadece sana ait. Pazarlıksız yaşayabilirsin onunla. Hiç bir edepsizlik
kuralı altına sığınmana gerek yok. Öpüşlerinin güzelliğini
söyleyebilmen için sevgiline... Ruhunun eline vermediler silahı.
Katil olan senin ruhunu öldürenler değil. Beceremiyorsan
14
sevmeyi, sevildiğin yerde olmayı, en büyük katil sensin. Ve günahkarsın
da aynı zamanda, çünkü bu beden sana acı çektirmen
için verilmedi.
Montaigne “Eğer mümkün olsaydı karşınıza anadan doğma
çıkardım” derken bize bedenin aslında sadece et ve kemikten
olduğunu hatırlatıyor. Sen ruhunu katmadıktan sonra bedeninde
tek sevilmeklik bedenler gezinmeye devam edecekler.
Sarhoş delikanlı WC’ye gitti bir ara. Kız ona “buradan benim
evime gidelim mi” demişti. Bunu duydum, ne hikmetse
onca sesin arasında. Yanına gittim delikanlının tek sevilmelik
beden olma! Kızım sen de olma oğlum sen de olma. Sevmek bu
değil, aşkı öldüren budalalar suskun... Sarhoşlukla, zorbalıkla
gelen hisleri sevişmekle karıştırmayın. Vicdanın başka yolda,
ruhun başka yolda. Sen açıklamasını kendine bile yapamadığın
bir yoldaysan, mucize de ışıkta kendi kendine gelmeyecektir.
Cinsiyetiniz, mevkiiniz maddi-manevi haliniz, seviyorum
demenize engel değildir. Gurur, düşünce şeklinizdir; sevmek,
onurunuzu korumanıza engel, şahsiyetinizi yok etme sebebiniz
asla olamaz. Hele bunu dile getirmeyenlerin madalyası henüz
basılmadı bile... Olduğunuz gibi hareket edebilmek en büyük
mutluluk en büyük özgürlüktür.
Sevgiyi yakalayın ve sadece aşk bebekleri yapın. Hayatın bitmesine
yakın hayatı öğrenmek sizlere öğüt vermekten başka bir
şey getirmeyecektir.

Almıla Erdem