ÖZLEMEYE..

Özlemek,insanları eşitleyen bir olgu. Akademik,ekonomik kariyerin ne olursa olsun bir hamalın sevgilisini özlemesi ile bir başbakanın sevgilisini özlemesi arasında ne fark var? Halet-i Ruhiyeleri aynı..!
Aşk geride kalmayacak,sadece yaşadığın kişiler değişecek.Özlem, hamalla başbakanın arasında onları eşitleyen bir his olarak yola devam edecek.

Kastamonu’dan,Çankırı’dan geçerken Ilgaz çıkar karşına.Uzaktan kocaman görünür,başında duman,yamaçlarında kar. Yaklaştıkça küçülür..Sen de öylesin şimdi Ilgaz gibi hayvanları yamaçlarında barındıran insanlar sana uzak,Ilgaz’ın karları gibi. Kimse bana Ilgaz’a tırman demiyor ama ben seviyorum seni..İşte bunun gibi. Uzaktan büyük,yakınlaştıkça küçülen adam..! Sevmeseydim dimi? Tabi seninle alakası yokki. Sen sevdin bitti benimki özlem yolunda devam.
Şimdi hamal da ben de başbakan da eşitiz..
Kaç sigara içtim bilmiyorum..Bizim tekel biliyor mudur acaba? Al işte bak ! Tekel bayii de özlüyor mesela bilemeyiz kimi ;sevdiğini, anasını sılasını..O da bizimle artık..Arayıp sorsam mı acaba kaç paket sigara içtiğimi..
Yarın başka bir kadınla sevişeceksin belki..Turgut Uyar ne güzel der:
’’Sevişmek de eksilmekmiş biraz’’. Sen arttığını zannederek yoluna devam,ben ise sanırım aklımı çok kurcaladı ; tekeli arayacağım..

ALMILA ERDEM