Aslında saçma sapan bir şey,kendi adıma bakınca..Sağlıklı olmak en anlamlısı,lakin kıymeti yok..Hala nefes alabilmek en anlamlı şey..Yokluğun gölgesi vurmadan fark edilmiyor..Mutluluk veren,güzel görünen hiçbir şey,didaktik bir anlama sahip değil..Tecrübe, satın almadan öğrenilmiyor..Daha da tuhaf olan,dağın zirvesinden kayak yapandan çok,zirveye tırmanmak için,canını dişine takanın durumu..Birileri inmek derdinde,kimileri de çıkmak için,canını dişine takmış vaziyette…Ne ki,görüp göreceğin,sadece bir manzara…Yılan da,kartal da zirveye tırmanır derler..Biri sürünerek ,diğeri uçarak..Farkı,birisi o kadar zor çıkmıştır ki zirveye,yeni maceraları göze alamaz...Yani,Kaf dağına ulaşmak yoktur lügatında....Oysa ne çok dağ ve zirve vardır..Çık ,çık bitmez..İnsan ,sadece görmek için bir misafirdir buralarda…Lakin, Faust bilgiye olan susuzluğunu gidermesi için Mephisto’yla anlaşmayı bir damla kanıyla imzalar ve böylece ruhunu şeytana satar. Mephisto büyülü paltosunu Faust’un önüne serer. Her ikisi paltonun üstüne çıkarlar ve pencereden dışarı uçup giderler.Ve bazılarının masalı da ,böylece biter..Hadi,diyelim ki o zirve..Çoğu da,birkaç tepe kadar ilerler..Oysa,mutluluk denen şey var ya..Hem bedavadır,hem de egondan satın alacağın kadar pahalıdır