Kökende Ispartalılık var ya..Gül...Ruha neşe verirmiş...Kokusu debresyona iyi gelirmiş...İnsanı sakinleştirirmiş...
...
İşte size bir hikaye...;
...
Adam abdest almak için çeşmeyi açtığında, çeşmeden çamur aktığını görmüş...Bakmış gerçekten çamur...Eline de bulaşmış tabiiki...Adam bakmış çamur da çok güzel kokular var..Hayret etmiş...Düşünürken çamur dile gekmiş ve söylenmiş...
- Ustam..hakkını helal et...Evet ben çamurum..aslım çamur..bildiğin çamur...Benim üstümde bir gül ağacı vardı..Ben de ki koku ise ondandır...Gülün yapraklarındaki koku üzerime sindi...Bir gün sel oldu..Bende buraya akıverdim işte...
...
Evet...Hepimiz insan..adem..değilmiyiz...Balçıktan, çamurdan yaratılmadık mı...Bizlerde bir güzellik varsa, bir koku varsa bilin ki elbette bizden değil...Bizi yetiştirenlerden...Üzerimizdeki gül ağaçlarındandır...
...
O gül ağaçlarına sonsuz şükranlarımla....
...
Gül ve gül kokulu kalın...