Tanrı bana yetkilerini bir anlığına devretseydi;bu iğrenç dünyaya bir daha gün doğmamak üzere, zamanı dondururdum.Ümit Yaşar’ın dediği gibi.Çağdaşlık adı altında, Bedenini ifşa edip,asri fahişe sıfatıyla kendini pazarlayan kadınlardan,arkadaşının, komşusunun karısına veya kocasına asılan namussuz erkek ve kadınlardan,beşerin yarattığı suni şeylerle mutlu olmaya çalışan basit insanlardan,ihtirasları ve egoları uğruna babasını dahi ,kalleşçe arkadan hançerlemek sureti ile insanları arkadan vuran namert insanlardan,bu insanlık şuuruna erişemeyen koyun sürüleri ile dolu lanet olası dünyadan ve bu namussuz düzenden uzak yaşamak heralde en iyisi olsa da, yinede kaçmak anlamına gelir.Bir an Hz. Muhammet(a.s),Hz. İsa(a.s)gibilerini düşündüm,düşndüm ve çekilen ızdırapları anımsadım,düzene baş kaldıranı assallarda başkaldırıyorum.Ne acı bir durum insanın şu dünyaya neye gelip neye gittiğini bilmemmesi...Hayatın özüne her zaman farklı düşünenler farklı yaşayanlar ulaşırlar.Bu kavram sürü psikolojisi ile hareket eden koyun sürüsü benzerliğindeki insan topluluklarını çok uzağında bir kavramdır.Hayat,yeme içme evlenme eğlenmek gibi basit insanların eylemselleştirdikleri düşüncelerden ibaret değildir.Okuyabildiğin kadar hayata vakıfsın.Okumak,kitap okumak bir yazı okumak olarak algılanmasın.Bu erdeme, bu olgunluğa ancak evrimleşen, hergün biraz daha insanlaşan insanlar ulaşırlar.

Hüseyin Keleş