Bir çıkmazı yokladı gözleriM SUAN,Avuçlarıda ateş ,Söndüremedi yağmurlar devimsi ateşini,Sıyırıp atarak tüm negatifleri,Ay geceye soyunurdu/ dün aksam tan yeri agırana kadar bunu bilirim,Konuşmak deyince önce o,Düşünmek deyince o
Sevmek değince önce o,Sevişmek deyince o,Kabullenirim hiç itiraz etmeden
masal olur gece uykularıma,Kavga ederken insanlar,Sevişirim onunla
Kırılırdı direncim,onca kalabalık içinde, ha birde çok Saklanırım,
Bir hayat unutulmuş yorgun yüzümde,Çığlık çığlığa,Nefes almadan yürürken caddelerde,Zorda Olsa Yaşadın Zaman Ve Mekânda Bulunduğun İnsanlar İle Farklı Da Olsan. zaman, zaman Kaybetsen de Kendini dayanma Gücünün Tükendiği Anda Bile Yapılan Haksızlıklar Ve Baskılara İnat Unutmaması Gereken tek Şey Vardır. Bu Hayat Senin Ve Sana Aittir. Onu Değerlendirmek Ve Değerlendirmemek Senin Elindedir. Unutma İnancının Ve Gücünün Farkında Olmalısın Ki Güneş Görmüş Buz Dağları Gibi Tüm Sorunlar Karşında Eriyip Aksın. Ancak Seni Sen Sorguluya bilirsin.derdim okuyorsan bu yazi Çıkmasa da bana yolların , varsın olsun olsun
Buluşuruk ya aynı ayak izlerinde arsınladıgımız kırık dökük kaldırımlarda,Dursa da gözlerinde sönmüş volkanların lavı,bilirimki benim için ,Hep deniz kokardı saçları,Coşarım,Bakardı bana masumca,Ağlardı usulca,Bir çocuk düşerdi avuçlarıma,Şaşırırdım,Bilirdim özlediğini:Çok uzaklara kurulurdu düşleri,Delirirdim,O ki,Tutulduğum O sevda kokar vuslat kokardı,Tutunca ellerimi ellerim yanardı
O hep vardı,Bir bunu bilirim,Yağmur yağardı ince ince,Olmasa da yanımda,Aynı göğün altındaydık,Aynı damlalar değerdi kirpiklerimize,Aynı şarkıya tutsaktı ıslıklarımız,Saklardı beni kavgasının içine,Dokunmadan bilirdik tenimizin tadını,Üstümüze çekerdik bir serçe kanadını,Isınırdık en ıslak halimizle,Yanardım,Gecenin gözlerinden hortlardı soğuk
Ovuşturur ellerini bir sigara yakardı,Ve uzatırdı ,Dudakları dudaklarımda
Umurumda mı yansa da dünya,Yenilmişlik artıkları içinde,Gümüş rengi saçlarında siyah öfkeler,Yarım kalır dı söylediği tüm türküler dudaklarında,Bahar düşer ansızın korkularına
Susardım,şimdiki gibi ne zaman yagmur yagsa.ben Senden önce hiçbiri böyle yaşatmamiştı acıtmamamiştı, geceler ağlamamiştı. Ve ben böyle ıssızlığın çığlıklarını hiç duymamiştım dudugum her ses sana aitti, her rengi sende buldum seni aradım, duyduğum sesle avundum ama yine yoktun ve sabahlar, gecenin teslimiydi belki de, acısıydı tüm tesellilerin belki de hesabıydı geçmiş koca ömrün rengim siyahtı, hayat ise senin ödülün dü hala ilk günki gibi aklımdaydın yine o sokaklarda gezerken evet belki de içmeden sarhoş oldum gecelerde:
bir su damlası gibi koca denizlerde ya da bir kum tanesi yalnız kumsallarda dilimin ucunda hep sen ama yaşadığım hayalin sevda kocaman bir yalan dillere düşen bir ateşiydi belki de yüreğimi koymustum sana ben tüm benliğimle derinden öyle yırtarak öyle sırılsıklam çığlık çığlığa ,hayatımı adamiştım, öylesine değil erkekçe doğmamış çocuğumuzun adını koyduk her yağmurda onu andık seninle sen, sen… tıpkı ankaraya ciselen yagmur tanelerinde suan oldugu gibi...keske sene beni anlayip:Sıkılıp kaldıgın kıramadığı kabuğundan, bir çıkış bulup elini uzatsaydın,Korkmasaydın yasadıkklarimizdan yaşıyacaklarımızdan Geri çekilmeseydin,Tutup elinden çıkarmama müsade etseydin Tüm dünyaya meydan okusam Bilirim ki dokunamaz kimse;ben yanımdayken Bilirimki korkulacak bir şey yok
El eleyken