Uyudun ya şimdi sen. Sustun ya hani öyle hep yaptıgın gibi. . Konuşurken ki susmalarından çok başka uyurken ki susuşların. Ben simdi konuşsam söylesem sana herşeyi. Anlatsam senden önceki bilmem kaç geceyi günü saati zamanı. . yetmez ki. Gariptir susana konuş demek uyuyana uyan demek gibidir. Ama artık beni uyandırsan. . O kadar zamandır uyuttuğum hayallerimi tek tek okşayıp, gözlerine güneş saçsan ve ben yeniden inansam güneşli günlere. Bir ses değildi beklediğim. uyandığını görecek göz bekler her insan. . Her gün sabah ki uyanışlarımızın sebebi de budur aslında. bir gün sabah uyandığımızda bize bakan bir çift güneş renkli hissiyattır beklediğimiz. Bunun içindir ömrümüzce arayıp, didinmemiz. Bunun içindir canımızın milyonlarca defa yanması. bir gün sabah bize bakan birisi ihtiyacıyla uyuyup yokluğuna uyanırız. . Evet sen uyudun şimdi. . aramızda bilmem kaç bin kilometre var. Ama seni hep buradaymışsın gibi hissetmek tuhaf. Neyse senin hep dediğin gibi. . Tam uykuya daldığım anda uyandırmayı seversin sen. . O yüzden ben hiç söylemedim sende hiç duymadın farz edelim. Ben susayım. Sen uyu. .