daha yeni ayrılmıştı bir sevdadan...yıpranmıştı,üzgündü,bitkindi...kalmamıştı aşka inancı...yitikti duyguları...kolay mıydı öyle hemen anılardan kurtulmak...perişandı...günler öylece geçiyordu...umutsuzdu hayattan...
ama hayat devam ediyordu...birgün hiç ummadığı bir anda telefonu çaldı uzun uzun...açmadı önce...kırgındı,kızgındı...belki ondandır diye açmadı telefonu...ama ısrarlı çalmalara dayanamadı,açtı...
hiç tanımadığı bir beydi...sesi de yabancıydı,konuşmaları da...çıkartamıyordu...kimdi,neyin nesiydi...
seni seviyorum diyordu adam...seni uzun zamandır seviyorum...ama cesaret edip açılamıyordum..tüm cesaretimi topladım ve işte şimdi açtım telefonu...seni seviyorum...
günlerdir bir serseri mayın gibi dolaşan kadın irkildi...nasıl sevebilirdi ki hiç tanımadığı bir adam onu...nerde görmüştü,nasıl cesaret edip açabilmişti telefonu...ve söylediği sözler...
SENİ SEVİYORUM...SEVİYORUM SENİ...
hayatta en çok nefret ettiği iki cümleydi o...yakışmıyordu güzel sözler o çirkin ağızlara...neden yalan sözlerle kandırırlardi ki insanlar bir başkalarına...
adam"SENİ SEVİYORUM"dedikçe kadın biraz daha öldü...aşka inancı öldü...
adam hala konuşuyordu telefonda...kadın dinliyordu...
garip bir aşk başlamıştı ikisinin arasında...ne birbirlerini gördüler yıllarca,ne de görüştüler...sadece telefonlaştılar,arada da mesajlaştılar...
adam hep"SENİ SEVİYORUM"dedi...
kadın hep gülümsedi...
bir masaldı sanki yaşadıkları,bir rüyaydı...
arada esaslı kavgalar ediyorlardı...
hasretleri bir kor gibi yakıyordu yüreklerini...
ADAM HİÇ KADINI GÖRMEYE GELMEDİ...
KADIN HİÇ SOĞUTMADI YÜREĞİNDEKİ KİNİ...
ADAM KADINA AŞIKTI...
KADIN İSE BİR BAŞKASINA...
VE BU GARİP AŞK HİÇ BİTMEDİ...ARADA ESASLI KAVGALARI OLDU...
ADAM HEP "SENİ SEVİYORUM" DEDİ...
KADIN HEP GÜLÜMSEDİ...
BAZI GÜNLERİ ARALARINDA ÖZELLERİ OLDU...
21 ARALIK GÜNLERİ KADIN HEP BİR SÖZÜ HATIRLADI...
"SÖNMÜŞ BİR YANARDAĞ VARDI HAYATIMDA
BUGÜN PATLAYIVERDİ ANİDEN BİR ANDA"
İŞTE BÖYLEYDİ ONLARIN SEVGİLERİ...

candan emirsoy
17.4.2013
çarşamba
saat 00.08
izmir