İnsanları anlamak çok güç.Her şeyden yakınırlar, haklılardırda. Ancak bu yakınmaları sesten öteye geçmez.Ne birlik olurlar, ne de bir fikir sunarlar.Sundukları fikirler mantıklı olsa da gerçekleştiremezler çünkü tembeller.

Tembelsiniz!

Başkası sizin yerine düşünsün; başkası ne giyeceğinizi, ne içeceğinizi, nasıl düşünmeniz gerektiğini, neyin iyi - neyin kötü olduğunu,neye tapmanız-ibadet etmeniz gerektiğini seçsin istersiniz.Her şeyin gümüş tabakta önünüze sunulmasını, herkesin size iyi davranmasını, iyilik yapmasını beklersiniz. Peki siz kendinizden ne beklersiniz !?İnsanı insan yapan seçimleridir, fikirleri, düşünceleri, eylemleri.. Her denilene inanan, çok bilmişlik taslıyıp hiçbir şey bilmeyen, araştırmayan, okumayan, merak uyandırmayan birisinizdir.

Devasa bir koyun sürüsü insanlık!

Hiç mi özgür düşünen, eylem yapan yok? Derseniz, var tabii. Ancak şuan hepsi ya prangalara vurulmuş ya da susturulmuştur. Çünkü insanlığın düşünmesini istemiyorlar sadece inanmanızı istiyorlar. Her denilene inanın! Bu şekilde yaşamayı hak ediyorsunuz! Kuru bir maaşla; üç çocuğu besle, evin kirası-okul masrafları-faturaları ödeyip, pazarını düzüp yaşamanı beklerler.

Ey insan oğlu!
Sen bu şekilde yaşamak için mi geldin Dünya’ya !? Varoluş amacın; boyun eğmek, itaat etmek mi !? Evet, dünya adil değil. Ve herkes eşit değil, olmayacakta hiç bir zaman. Ancak bu boyun eğmeni gerektirir mi? Giyme denileni giymemen, yeme denileni yememen, içme denileni içmemene engel mi?

İnsanlar çok tembel ve bu tembellik gün geçtikçe artıyor. Artık insanlık öyle bir noktaya gelmiş ki dış savaşın yanında birde iç savaş veriyor. Düşünmeye çalışıyor ama çevresinde olan biteni değil, acaba şunu yaparsam herkes bana nasıl bakar? Acaba ayıp olur mu, günah mı, imrenirler mi, dışlarlar mı?

Ahh.. insanlık!
Bir kişinin düşüncesini eyleme dökmesi, size göre bir fark yaratmaya bilir.
Ancak unutmayın ki düşünceleriniz var oldukça özgürsünüzdür.