Zamanda Yolculuk


Zaman nedir?


Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük


1. isim Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit.

Zaman bu boyutta üç aşamada anlaşılıyor. Mazi, hal, müstakbel. Geçmiş, an, gelecek! Şimdi zamana "An" dan bakalım. Geçmiş ve gelecek ana göreceli çünkü! Bunu misalle anlamak için. Araçlardaki yol bulma cihazını örnek vermek isterim. Yol, zaman olsun, aracın yeryüzündeki konumu ise "An" olsun! Seyir hali ise yaşam olsun! Araç hareket halinde iken her an yeni bir durumda olacak! Bir saniye önceki durumu diğer saniyeden farklı! Cihaz her aşamada yeni bir durum tespisti yapar! Bir kavşağı geçmişseniz diğer kavşağa ait veriler "An"a gelir. Farzı muhal seyirde geri ve ileri gitmeyi düşünsek. Mesela geleceğe! Gelecekteki koordinatlar üzerindeki işleyiş bilinmeli! Yani mevcut yolun geleceğindeki köprü yerine kocaman bir bina yapılmışsa ne olacak! Ya da geri gitmeyi düşünelim. Orada köprü daha yapılmamış ve dağlık bir arazi var! Demek ki zaman denen şey aslında "An" göreceliliğinde, ve andan ortaya çıkıyor geçmiş ve gelecek! Her an yeni bir geçmiş ve gelecek var! Tablo gibi değişmez bir zaman levhası olsa bunun her noktasından ayrı bir koordinat çıkar. Çözününürlük noktalarını düşünelim. Bu noktaların renk tonları ve yerleri belirli. Bu statik bir zaman algısına örnek. Ben dinamik olarak zamanda yolculuğun mevcut Dünya boyutun, maddi boyutun dahilinde yapılamayacağını ispatlamak isterim. Evrende hiç bir şey yok olmaz! Evrene ses görüntü ve yaşamsal sinyal olarak dağılır her üretilen. Bu verilerin toplanması mevcut boyutun dahilinde olamaz! Çünkü entropi var! Ancak boyut değişince mümkün! Düşünce boyutu veya fizik harici boyut. Fizik ötesi boyut ile fizik harici boyut farklı! Fizik ötesi boyut da fizikle bağlı bunu unutmayalım. Aynı zamanın "An"dan göreceli olması gibi!

Zamanda yolculuğun konusu, geçmişe dönmek mümkün mü; geleceğe ulaşmak mümkün mü?

"Enerjinin bir halden başka bir hale her dönüştürülüşünde ’belli bir cezanın ifa edildiğini’ söyleyen termodinamiğin ikinci yasasında bulunur. Bu ceza, gelecekte aynı türden bir işin yürütülmesi için elde edilebilir enerji miktarındaki azalmadır. Bunun için bir terim bulunmaktadır; buna entropi denilir. Entropi, artık işe dönüştürülemeyen enerji miktarının ölçümüdür." Entropi/Jeremy Rifkin&Ted Howard

Ben entropiye, "Eskime" diyorum. Yenilenen her hücre ya da nesne biraz eskir, bu yaşlanmayı da beraberinde getirir! Basit bir örnek vermek isterim. Bir voltluk bir dinamoya, bir volt enerji verdiğinizde bir voltluk enerji üretemezsiniz! Çok minik kayıplar olur buna entropi diyebilirim. Zamanın bir boyut olduğunu düşündüğümüzde zamanda yolculuğun imkansız olduğunu da anlarız. Peki! Eskilerin "Bast-ı zaman" (zamanda yolculuk) ve "Tayy-ı Mekân" (mekan değiştirmek) nasıl oluyor?

Cevap; mevcut boyutla ve mevcut madde ile olmuyor! (Ruh seyhat ettiği boyutun malzemesini kullanabilir! Canlı cansız her malzemeyi araç olarak kullanabilir! Gezegenleri bile araç olarak kullanabilir!) Zaman ve mekandan kurtulmakla oluyor! Bu da ancak ruhsal boyutta olabilir! Hatta şöyle düşünelim asıl zaman mekan yolculuğunu yapan ruhtur! Dünya boyutuna ve zamanına misafir gelir! Bedenlenir ve bu esfel boyuttaki sınır ve izafiyete bağlı yaşar! Bedeninden çıkınca da bu boyutun maddi hayatından ayrılır! Zaman ve mekanın olmadığı asıl Alem-i Ervah (Ruhlar alemine) döner! Yani zaten zaman yolcusu olan ruhtur! Beden eskimeye tabi olduğundan bedenin zaman içersinde hareketi sınırlı olur!

“Rüyada bir saat zarfında bir senenin geçtiğini ve pek çok işler görüldüğünü görüyorsun. Eğer o saatte o işlere bedel Kuran okumuş olsa idin birkaç hatim okumuş olurdun. Bu hâlet, evliya için hâlet-i yakazada inkişaf eder. Mesele ruhun dairesine yaklaşır. Ruh zaten zaman ile mukayyet değildir. Ruhu cismâniyetine galip olan evliyanın işleri, fiilleri, sürat-ı ruh mîzanıyla cereyan eder.” (Mesnevî-i Nuriye)

Son tahlilde; insan ruhu Dünya boyutuna zaman ve mekan yolcusu olarak gelir! Zaman ve mekanın sınırı da ancak Ruhsal boyutta aşılır! Madde ise ışık halinde dalga ve tanecik özelliği gösterir ve nur, data, kün boyutuna göre ağır ve hantaldır. Yani ışık nurdan ağır ve hantaldır! Beden en fazla ışığa kadar ilerler! Işık dahi fiziksel kurallarla sınırlıdır. Entropiye tabidir! Ruh ise nur hızında evrenin her yanına ulaşabilir! Zaman ve mekan yolculuğunda entropiye tabi olmadığından eskimez ve kayıp yaşamaz! Zaman ve mekan seyahati ise ruhsal boyutta olabilir! Nur boyutunun enerjisi ve gücü maddi ışık boyutunun enerjisi ve gücü ile kıyaslanamaz. Biri entropiye tabi, diğerinde entropi yok! Bedenli insanın hem ruh hem beden gücünün olduğunu asla unutmayın! Bunu açığa çıkarmak önemli! Ruhsal gücünü açığa çıkaramayanlar sadece bedensel güçlerinin sınırında hayat sürerler ve entropi gereği yaşlanıp ölürler! Sözü uzatmayım.

Selametle,

Ahmet Bektaş