sabah olsun ve yine biri gelip ışıklarımı söndürsün

anlatmak çok zor artık, eski bi bez parçası gibi ve onunla göz yaşlarını silmek gibi

kimin, hangi suretin hangi kalbin hangi benim; benimsin?

aynı yerde aynı saatte aynı adama aynı ağacın gölge yapması kadar tutarlı olamadık mı? aynı köpeğin

hakkı olan ekmeği araması gibi kuyruk sallamadık mı kadere? sadece bu günü geçirip yarına hala bende varım diyemedik mi ?

Ama hep yaşlı amcanın ekmeğin içli tarafını yiyipde son sert kısmını köpeğe vermesi kadar iyi olabildik .

peki doğru olan nedir ? Doğmamış hayallerin önünde elini bağlamak mı? sabır taşını kucaklayıp denize doğru atlamak mı ?

biliyomusun kimse anlayamaz çünkü bende onlarla aynı yolu tepiyorum, aynı sudan içiyorum , aynı geceye uyuyup aynı güneşe uyanıyorum.

ve bakamaz kimse benim sana baktığım gibi bakamaz.

sadece adının baş harfini düşündüğümde yazdıklarımla ağlayan duvarları, yıkılan fotoğraf çerçeveni göremezler

üçüncü kez neden secdeye kapandığımı bilemezler ve göz kapağı düşer 03:37 sana iyi geceler .