1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
795
Okunma
Ört düşlerimi anne
Soğuktur rüyalarım…
Kanamalar geçiyor düşlerimden
Ben acılarından arınıyorum anne
Ört düşlerimi gözlerinle
Üşüyorum…
Özlemin dağ gibi büyürken, şarkılar notalarından sıyrılarak saf kalıyordu sen sözleriyle. Akşamını edemeyen günler gibi sıkıldım bu şehirden bu insanlardan. Üzerime düşen tonlarca ağırlıktaki kelimelerden. susmak hiç bu kadar ağır olmamıştı anne…denizler üstü kentimin kokusu genzimi yakıyor.elimde o günlerin hatırası sadece kitaplarımdan büyüttüğüm çiçekler…ömrümle beraber hatıralarım ve yaşanmışlık sandığım,saydığım ne varsa siliniyor dünya sahnesinden…bilindik replikler türüyor monologlarımda…yalnızlığımın kol gezdiği bu şehirde seni nasıl özledim bir bilsen anne…
Mehmed asım
05.10.06
İstanbul
Cevap Yaz