Ben kim miyim?
Dünyada var olan bir bireyim..yani öyle diyorlar..doğru da söylüyorlar da ben bunu geç öğrendim..
Çocukluğumu elime kına yakarak yabancı birine sürdüler..Gözlerim rastıklı ayna bana yabancı..
Delice akan gözyaşlarım benim çeyizim olmuştu.
Ne zordu bir yabancıyla yabancılaşmak..kalabalık mekanda yapayalnız olmak..
Takvim günlere mi düşüyordu,gece sabaha varıyor muydu,çok günler kendimi bilmden yaşıyordum..
Bu gün soluma vursa,sağım kırık demek miydi yaşamak..
ben umutsuzluğa,Her gün her dakika kurban edildim.
gecenin ortasında nefretin dişleri tıkırındaydı hep..her gece bir başka yerim dişleniyordu..
Vucut ağrılarımı ruhumun eksilen yanlarına yama yapıyordum..dikiş tutmayan ruhum görünmez
değildi artık.ağladığını yaşlarını yüreğimle sildiğini görüyordum..
Ben her şeyi görüyordum da ben neden görünmezdim...
Her sevişmenin sonunda üstüm çiziliyordu,karalanıyordum..güzel olan bir şey yok muydu hayatta.
Hayat bu kadar mıydı.Kadın olmakmıydı bu,ben kadın mıydım?
Ağır yüküm,görevlerim vardı.Sahi mecbur muydum,bunu bana kimse anlatmadı.
Dövülmeye mecbur,ağlamaya mecbur,itilip kakılmaya mecbur..Yüreğindeki boşluğu devamlı
boşaltmaya mecbur..sevilmemeye mecbur.üzülmeye mecbur..
Dakikalar hep aynıydı;yapılanlar da aynı..çile yıllara sığıyordu işte..
ben sığamıyordum hiç bir yere..iğreti,değersiz ve giderek eskiyen bir,
bir neydim ben..sahi neydim ben?Kadın mı?Kimdim?..
Yüzümdeki çizgilere şaşırmayın..her birinde bir darp,bir yara var..İnanın yüreğim daha çok yaralı..
Avucuma kanadı hep yüreğim.Bazı acılar ölümle uzaklaştılar benden,yerine başka,
adı olan farklı acılar bırakarak..
bu gün kapımı çalan:KADINLAR GÜNÜ
Ben neyi kutlayacağım..bu günün anlamı ne?Şiddete hayır diyorlar..
Ben ise;şiideti kutluyorum,elime bırakılan karanfilin kokusunu kırık burnumda duyamadan..
Ben yaşayamadığım günlerimi kutluyorum,bir daha elde edemeyeceğim ömrümün geri kalan,kırıştırılan yanlarıyla..
SAhi ben neyi kutlayacaktım?


NESRİN DEMİRTAŞ