Yılların verdiği acılarla mücadele eden kız birgün rahatsızlanır ..

Yatalak olur, annesinden son bir yudum su ister..

Annesi zaman geçmeden uzatır verir suyunu ...


Ve kız şunu mırıldanır;


_ ’’ Anne artık nefes alamıyorum, tek bir nefesim kaldı, onu da allah alsın kurtulayım ’’ der.


Annesi: Kızım öyle deme ne olur, beni de üzüyorsun iyi olacaksın ’’ der.


Odasında yatan kız tüple yaşar, o tüpü gördükçe daha çok üzülür ve artık umudunun kalmadığını anlar ...


Geç vakitti nazlı kız son nefesini verirken melek yüzünle ’’ acılar son buldu ’’ der ve hayata gözlerini yumar ...


Anne biran duraklar beklenen bir durumdu ama onca yıllara nazaran çok çekmesine rağmen canının yandığını hisseder..


Tabi ki hissedecek o bir ana, yavrusunu kim kaybetse işte böyle canı yanar ..



Tekerlekli sandalye’ ye mahkum olan kız daha 21 yaşındaydı ..


Ve, 21 yıl boyunca hep tekerlekli sandalye’ ye mahkum yaşadı ..


Hep bir umutla yaşadı ..


Tek umudu işte sevdiklerinin yanında olmasaydı ..


Verdiği son nefesinde melek yüzlünün acısını bedenine yaslanan masumiyettiydi ...





MEKANI CENNET OLSUN





NOT: 3’NCÜ BÖLÜMÜN SONUDUR..






04/04/2013
18:00/PERŞEMBE

YAZAN: ŞEBNEM ÖRS