“29 Nisan 1981. O yılarda lise son sınıf öğrencisiyim sınıfta ders anlatıyor İngilizce öğretmenimiz derste, ben ise değilim O’nu dinlemiyor şiir yazıyorum sınıfta. “Özür dilerim öğretmenim “yıllar sonra bu özrü borçluyum size “
Dışarda bir genç duvar köşesine çökmüş ağlıyordu.Yüzü kıpkırmızı , gözlerinin yaşlarını çok uzaktan da olsa gördüm O gencin O hali bir an içime dokundu. Ve tanımadığım o insan bu şiirin sahibi oldu.


Nisan Yağmurları(Kaçamak Şiir)

Dışarda sicim gibi Nisan yağmuru
İçim kor gibi yanıyordu…
Yıllar bir su gibi akıyor
Gönlüm eriyordu…

Nisan Yağmurunda gördüm ben seni
Bir köşede oturup ağlıyordun
Yanaklarından dökülen damlalar
Yağmurlara karışıyordu…

Lanetler ediyordun kaderine
Yağmurlar acımasızdı sana
Sel olup anılarını götürüyor
İsyanlar ediyordun…

Dışarda sicim gibi Nisan yağmuru
İçim kor gibi yanıyordu…
Yıllar bir su gibi akıyor
Gönlüm eriyordu…

(16 Yaş şiirleri)

Jale Keskin


Belki bir gün okur Ne dersiniz?