’ Sevgili; umut edilendir, özlenendir, beklenendir...

Biliyorum ki; bir yerlerde nefes alıyorsun, yaşıyorsun. Sen de benim gibi sabah kalkıyor, dişlerini fırçalıyor, üstüne bir şeyler giyiyor işine koştur koştur yetişmeye çalışıyorsun. Biliyorum ki; sen de seviyorsun işini, iyi de yapıyorsun, beceriklisin çünkü... Biliyorum çay bardağın bir boşalıyor bir doluyor, arada sigaranı da yakıyorsun şöyle keyifle. Evet sen de yorgun argın da olsan, iş çıkışı denizi koklamaya gidiyorsun kıyısına ve içine çekiyorsun yosun kokularını... Eminim ki; denize karşı balık yemek çok önemli senin için de.

Seviyorsun sevmesine ya yalnızlığı, işte sen de benim gibi eve geldiğinde şöyle uzanıp koltuğa bir iç geçiriyorsun, ah diyorsun sevgili nerdesin, neden hala yoksun... Ya da benim yaptığım gibi ; beni anlatıyorsun bir yerlerde, tanımlıyorsun...
Şeklimi şemalimi tahmine çalışıyorsun çoğu kez... Öylece kapatıyorsun gözlerini, hayal etmeye uğrasıyorsun, ama koyamıyorsun ki bir resme beni... Tanımıyorsun çünkü, aynı ben gibi...

Sonra bir kadeh rakını, 2 dilim beyaz peynirini çıkarıyorsun dolaptan ve bir Müzeyyen Senar -benzemez kimse sana patlatıyorsun müzik çalardan... Biliyorum ki; bu da senin en büyük keyfin, susuz içersin rakıyı...

Sen de yatağa girdiğinde, komidinde duran kitabını alıyorsun eline. Biliyorum ki ; sen de seversin Yaşar Kemal’i, Kemal Tahir’i,Erol Toy’u... Biliyorum Nazım’ın, Ahmed Arif’in, Can Yücel’in ve Hasan Hüseyin’in şiirlerini bir solukta defalarca okuyabilecek kadar anlarsın güzelden...

Bilirim ki; adilsin sevgili sen, yalansızsın,dolansızsın... Bundan sevdim ya seni hiç bilmesem de nesin kimsin...

Ve bilirim; çok güzel seversin sevgili sen...
Her nerdeysen,kimleysen,nerde yaşıyorsan, biliyorum bir gün çıkacaksın karşıma. Güven vericisin çünkü sevgili sen.

Ama ; gel artık olmaz mı... Biliyorum ; sen aşkların en güzel olanısın... Gel ne olur...’