1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
684
Okunma
Yaşımın ilerlediğini hissettikçe huzuru bulmanın yolunu arıyorum ,
Oysa ne güzeldi çocukken hayatın acımasız yönlerinin farkında olmamak
Oyuncaklarım bile yoktu …ama yine mutluydum ..
Çünkü huzurumuz vardı yaramazdım annem döverdi hemde çok severdi ama yine mutluydum.
Küçücük kasabamızda toprakla oynamak çamurla dans etmek büyüklerimin attığı izmariti yerden alıp
içmek o kadar tatlı geliyordu ki ve yine mutluydum ….
Ama
Şimdi çevrende menfaat besleyenler mi yoksa arkandan kahpece vuranlarımı yoksa işine geldiğinde dostun işine gelmediğinde s… çeken insanlarla mı mutluyum değilim değilim değilim..
Hayat bazen acımasız bazen durgun bazen yavaş ilerliyor bazen de tam istediğin gibi …..
Cevap Yaz